پولیش و پرداخت قطعات پرینت سه بعدی : مراحل تکنیک ها و نکات مهم

با پیشرفت چشمگیر پرینت سه بعدی این تکنولوژی در صنایع مختلف مثل پزشکی خودروسازی هوافضا و طراحی صنعتی کاربردهای بسیاری پیدا کرده است. اما یکی از مشکلات اصلی که همواره کاربران پرینترهای سه بعدی با آن روبه رو هستند کیفیت سطح قطعات چاپ شده است. پرینت سه بعدی هرچند که امکان ساخت قطعات پیچیده و دقیقی را فراهم می کند اما معمولاً سطحی زبر و ناصاف دارد. در این مقاله قصد داریم به طور مفصل به مراحل پولیش و پرداخت قطعات پرینت سه بعدی بپردازیم و توضیح دهیم که چگونه می توان سطح قطعات چاپ شده را صاف و زیبا کرد.

فرآیند پولیش قطعات پرینت سه بعدی چیست؟

پولیش کردن قطعات پرینت سه بعدی به معنای نرم و صاف کردن سطح خارجی قطعات است که می تواند از مواد مختلفی مثل PLA ABS PETG و رزین ساخته شده باشد. این فرآیند معمولاً برای بهبود ظاهر قطعه و حذف خطوط لایه ای (که معمولاً در چاپ سه بعدی به وجود می آید) انجام می شود. در واقع پولیش قطعه پس از پرینت با دستگاه های پارت آیتک به شما این امکان را می دهد تا علاوه بر بهبود زیبایی قطعه ویژگی های مکانیکی آن را نیز ارتقا دهید.

چرا پولیش و پرداخت قطعات پرینت سه بعدی مهم است؟

یکی از دلایلی که پولیش قطعات پرینت سه بعدی اهمیت زیادی دارد بهبود ظاهر و کیفیت سطح قطعه است. اگر شما قصد دارید یک مدل برای نمایش یا استفاده در پروژه های صنعتی تهیه کنید بدون شک قطعه ای با سطح صاف و بدون خط وخش از نظر زیبایی و کیفیت بهتر خواهد بود. علاوه بر این پرداخت مناسب می تواند دوام قطعه را افزایش دهد و مقاومت آن در برابر سایش و خوردگی را بهبود بخشد.

مراحل پولیش قطعات پرینت سه بعدی

در این بخش مراحل پولیش قطعات پرینت سه بعدی را به صورت گام به گام بررسی خواهیم کرد.

۱. انتخاب ابزار مناسب

اولین قدم برای پولیش قطعات پرینت سه بعدی انتخاب ابزار مناسب است. ابزارهای مختلفی برای پولیش وجود دارند که بسته به نوع مواد و میزان زبری سطح باید ابزار مناسب را انتخاب کنید. این ابزارها شامل موارد زیر هستند :

• سمباده های دستی : این نوع سمباده ها برای پولیش قطعات کوچک و ظریف مناسب هستند. شما می توانید از سمباده های نرم تا سخت بسته به نیاز استفاده کنید.
• دستگاه های پولیش الکتریکی : برای قطعات بزرگ تر و نیاز به سرعت بالاتر استفاده از دستگاه های پولیش برقی توصیه می شود. این دستگاه ها معمولاً سرعت بیشتری دارند و می توانند به راحتی خطوط لایه ای را از بین ببرند.
• پدهای نرم یا اسفنجی : برای پرداخت های نهایی و صاف کردن سطح استفاده از پدهای نرم می تواند نتیجه بهتری داشته باشد.

۲. آماده سازی سطح قطعه

قبل از شروع پولیش باید سطح قطعه را به دقت بررسی کرده و مطمئن شوید که هیچ قسمت برجسته ای باقی نمانده است. در این مرحله معمولاً استفاده از سمباده های درشت (مانند سمباده با گریت ۱۲۰ تا ۲۴۰) توصیه می شود. با استفاده از این سمباده ها می توانید سطح قطعه را صاف کنید و خطوط لایه ای را کاهش دهید.

۳. سمباده کاری اولیه

در این مرحله ابتدا باید از سمباده های درشت برای حذف لایه های اضافی و ناهمواری های سطحی استفاده کنید. این مرحله ممکن است زمان بر باشد اما برای نتیجه مطلوب ضروری است. در این مرحله باید به دقت فشار دست را کنترل کنید تا قطعه شکسته یا آسیب نبیند.

۴. استفاده از سمباده های نرم تر

پس از اینکه سطح قطعه به طور اولیه صاف شد به سراغ سمباده های نرم تر بروید. این سمباده ها به شما کمک می کنند تا خطوط باقی مانده را از بین ببرید و سطح قطعه را نرم تر کنید. در این مرحله استفاده از سمباده هایی با گریت ۴۰۰ تا ۸۰۰ می تواند مفید باشد.

۵. پرداخت نهایی با پد نرم

در این مرحله سطح قطعه باید صاف و بدون خطوط نمایان باشد. برای پرداخت نهایی می توانید از پدهای نرم یا اسفنجی استفاده کنید. این مرحله به شما کمک می کند تا سطح قطعه کاملاً براق و بدون هیچ گونه خش یا اثر سمباده ای باشد.

۶. استفاده از مواد پرداخت کننده

پس از اینکه پولیش به پایان رسید می توانید از مواد خاصی برای افزودن براقیت و صافی بیشتر استفاده کنید. برای مثال واکس ها یا اسپری های پرداخت کننده می توانند به شما کمک کنند تا سطح قطعه براق و زیبا شود. این مواد معمولاً برای قطعاتی استفاده می شوند که نیاز به ظاهری شفاف و درخشان دارند.

تکنیک های پیشرفته پولیش و پرداخت

اگر شما قصد دارید سطح قطعات خود را به بالاترین سطح کیفیت برسانید تکنیک های پیشرفته ای نیز وجود دارند که می توانند به شما کمک کنند. برخی از این تکنیک ها شامل :

۱. پرداخت با استفاده از آب گرم (برای رزین ها)

برای قطعات چاپ شده با مواد رزینی یکی از روش های مؤثر استفاده از آب گرم است. در این روش قطعه به مدت کوتاهی در آب گرم قرار می گیرد تا سطح آن نرم شود و سپس با ابزارهای نرم مانند پد پولیش سطح آن پرداخت شود.

۲. پرداخت با استفاده از مواد شیمیایی

در این روش از مواد شیمیایی خاصی مانند ACETONE (برای ABS) استفاده می شود تا سطح قطعه به طور شیمیایی صاف شود. این روش می تواند برای رسیدن به ظاهری براق و شفاف مفید باشد اما باید با احتیاط انجام شود چون ممکن است برای برخی مواد دیگر مشکل ساز باشد.

مقایسه روش های مختلف پولیش قطعات پرینت سه بعدی

روش پرداخت	نوع مواد مناسب	مزایا	معایب
سمباده دستی	PLA ABS PETG	ارزان قابل انجام در خانه	زمان بر نیاز به دقت بالا
دستگاه پولیش برقی	PLA ABS PETG	سریع تر کیفیت بالاتر	نیاز به مهارت و دقت بالا
پد نرم	تمامی مواد	صاف و براق کننده سطح	برای قطعات بزرگ سخت است
پرداخت شیمیایی	ABS رزین	سریع و دقیق	برای تمامی مواد قابل استفاده نیست

نکات مهم در انتخاب روش پرداخت

• نوع ماده پرینت سه بعدی : هر ماده ای روش پرداخت خاص خود را دارد. برای مثال ABS به راحتی با استون قابل پرداخت است اما PLA نیاز به سمباده کاری دقیق تری دارد.
• کیفیت نهایی : بسته به اینکه شما نیاز به سطح براق یا مات دارید باید روش مناسب را انتخاب کنید.
• زمان و هزینه : در صورتی که زمان و هزینه برای شما مهم باشد می توانید از روش های دستی استفاده کنید ولی اگر به کیفیت نهایی اهمیت بیشتری می دهید بهتر است از دستگاه های برقی یا مواد شیمیایی استفاده کنید.

نتیجه گیری

پولیش و پرداخت قطعات پرینت سه بعدی یکی از مراحل مهم در فرآیند تولید این قطعات است که می تواند تاثیر زیادی بر کیفیت نهایی داشته باشد. انتخاب روش مناسب برای هر نوع قطعه و ماده پرینت شده ضروری است تا بتوانید بهترین نتیجه را بدست آورید. با استفاده از ابزارهای مناسب و روش های صحیح می توانید قطعاتی با سطح صاف و براق ایجاد کنید که هم از نظر زیبایی و هم از نظر عملکرد کیفیت بالاتری دارند.

پرسش و پاسخ

۱. آیا پولیش قطعات پرینت سه بعدی همیشه لازم است؟

پولیش کردن قطعات پرینت سه بعدی همیشه ضروری نیست اما اگر به دنبال ظاهر حرفه ای یا عملکرد بهتر قطعه هستید این فرآیند می تواند کمک کننده باشد.

۲. کدام نوع سمباده برای پولیش PLA مناسب تر است؟

برای پولیش PLA بهتر است از سمباده های نرم تر مانند گریت ۴۰۰ تا ۸۰۰ استفاده کنید. این سمباده ها به شما کمک می کنند تا سطح قطعه را صاف کنید بدون اینکه آسیب به آن وارد شود.

۳. آیا روش پرداخت شیمیایی برای همه مواد مناسب است؟

خیر روش پرداخت شیمیایی بیشتر برای مواد ABS و رزین مناسب است. برای مواد دیگری مانند PLA این روش معمولاً توصیه نمی شود.