جاذبه های شهر دهلی

دهلی پایتخت پرجنب وجوش هند شهری است که تاریخ کهن با زندگی مدرن در هم آمیخته است. با قدمتی بیش از پنج هزار سال این کلان شهر گنجینه ای از فرهنگ ها مذاهب و بناهای تاریخی را در خود جای داده است. از قلعه ها و مساجد باشکوه دوران مغول گرفته تا معابد مدرن و بازارهای شلوغ دهلی مقصدی جذاب برای هر گردشگری محسوب می شود. شناخت این جاذبه ها به شما کمک می کند تا سفری به یادماندنی را در این شهر شگفت انگیز تجربه کنید و با لایه های پنهان و آشکار آن آشنا شوید.

درباره جاهای دیدنی دهلی

شهر دهلی به عنوان یکی از قدیمی ترین شهرهای جهان نمادی زنده از تقابل سنت و مدرنیته است. این شهر بزرگ خانه مردمی با قومیت ها فرهنگ ها و مذاهب گوناگون است که در کنار هم زندگی می کنند. این تنوع فرهنگی در معماری غذاها و جاذبه های گردشگری دهلی به وضوح دیده می شود و آن را به مقصدی منحصربه فرد تبدیل کرده است.

بسیاری از بناهای تاریخی دهلی یادگاری از دوران حکومت مغول ها بر هند هستند و شکوه و عظمت آن زمان را به نمایش می گذارند. سفر به دهلی فرصتی است برای قدم زدن در تاریخ آشنایی با فرهنگ های مختلف و تجربه های جدید. این شهر پر از شگفتی است و هر گوشه آن داستانی برای گفتن دارد از بازارهای سنتی گرفته تا مراکز خرید مدرن و پارک های سرسبز.

مشهورترین جاذبه های گردشگری دهلی

دهلی مملو از مکان های دیدنی است که هر کدام جذابیت خاص خود را دارند. در میان انبوه این جاذبه ها برخی شهرت جهانی دارند و بازدید از آن ها برای هر گردشگری ضروری است. این مکان ها نه تنها از نظر تاریخی و معماری اهمیت دارند بلکه پنجره ای به سوی فرهنگ و هنر غنی هند باز می کنند.

از قلعه های مستحکم گرفته تا معابد آرامش بخش و بازارهای پرهیاهو جاهای دیدنی دهلی تنوع بی نظیری دارند. در ادامه به معرفی برخی از مشهورترین و محبوب ترین این جاذبه ها می پردازیم تا بتوانید برنامه سفر خود را بهتر تنظیم کنید و هیچ یک از این گوهرهای پنهان و آشکار را از دست ندهید.

قلعه سرخ

قلعه سرخ که به آن لال قلعه نیز گفته می شود یکی از مهم ترین و بزرگ ترین بناهای تاریخی دهلی و نمادی از شکوه امپراتوری مغول است. این قلعه در قرن هفدهم میلادی به دستور شاه جهان پنجمین امپراتور مغول ساخته شد و حدود ۹ سال طول کشید تا ساخت آن در سال ۱۶۴۸ به پایان برسد. دیوارهای عظیم و هشت ضلعی قلعه از ماسه سنگ قرمز ساخته شده اند به همین دلیل به آن «قلعه سرخ» می گویند.

این بنا در طول تاریخ شاهد وقایع مهمی بوده است. امروزه هر شب نمایش نور و صدا در قلعه برگزار می شود که داستان تاریخ آن را روایت می کند. قلعه سرخ شامل بخش های مختلفی مانند دروازه لاهور دروازه دهلی نقاره خانه دیوان عام (محل ملاقات های عمومی شاه) و دیوان خاص (محل ملاقات های خصوصی) است. در دیوان خاص کتیبه هایی با اشعار فارسی دیده می شود که نشان دهنده نفوذ فرهنگ و هنر ایرانی در آن دوران است. همچنین دو موزه در این قلعه وجود دارد که آثار هنری و تاریخی دوره گورکانیان هند و ایران را به نمایش می گذارند.

مسجد جامع دهلی

مسجد جامع دهلی یکی از بزرگ ترین مساجد هند و شاهکاری دیگر از دوران شاه جهان است که ساخت آن در سال ۱۶۵۶ به پایان رسید. این مسجد عظیم ظرفیت پذیرایی از ۲۵ هزار نمازگزار را در حیاط خود دارد و یکی از مهم ترین مراکز عبادی مسلمانان در دهلی محسوب می شود. معماری آن با استفاده از مرمر و ماسه سنگ قرمز دو مناره بلند به ارتفاع حدود ۴۰ متر و سه گنبد مرمرین باشکوه بسیار چشم نواز است.

گردشگران می توانند با بالا رفتن از یکی از مناره ها منظره ای پانورامیک از شهر دهلی را مشاهده کنند. در اطراف پله های ورودی مسجد دکه های غذافروشی محلی فعال هستند که فرصتی برای چشیدن طعم غذاهای خیابانی هند فراهم می کنند. این مسجد در نزدیکی قلعه سرخ قرار دارد و بازدید همزمان از هر دو مکان امکان پذیر است. برای ورود به مسجد رعایت پوشش مناسب که دست ها و پاها را بپوشاند ضروری است.

چاندی چوک

چاندی چوک یکی از قدیمی ترین و شلوغ ترین بازارهای دهلی است که بافت تاریخی و فرهنگی خود را به خوبی حفظ کرده است. این خیابان برخلاف بخش های مدرن شهر پر از هرج ومرج دوست داشتنی صداها بوها و رنگ هاست. رفت وآمد مداوم مردم ریکشاها گاری ها و دکه های فروش هر نوع کالا و غذا فضایی منحصر به فرد و زنده ایجاد کرده است.

بازدید از چاندی چوک تجربه ای واقعی از زندگی روزمره در دهلی را به شما می دهد و فرصتی عالی برای عکاسی مستند است. در این بازار می توانید انواع پارچه های رنگارنگ هندی ادویه های متنوع جواهرات و صنایع دستی را پیدا کنید. چشیدن طعم غذاهای محلی در دکه های این خیابان نیز بخش جدایی ناپذیر از تجربه چاندی چوک است. این بازار در نزدیکی قلعه سرخ و مسجد جامع قرار دارد و بازدید از آن معمولاً رایگان و بدون محدودیت زمانی خاصی است.

معبد آکشاردام

معبد آکشاردام یک مجموعه مذهبی و فرهنگی عظیم و مدرن است که در سال ۲۰۰۵ افتتاح شد. این معبد نمادی از سنت ها فرهنگ روحانیت و معماری هندی است و با همکاری بیش از ۱۱ هزار نفر ساخته شده است. بنای اصلی معبد از مرمر صورتی و سفید و بدون استفاده از فولاد ساخته شده و با حکاکی ها و مجسمه های زیبا تزئین شده است.

این مجموعه شامل معبد اصلی تالارهای نمایش باغ ها و امکانات قایق سواری است. در تالارهای نمایش داستان هایی از تاریخ و فرهنگ هند و آموزه های هندوئیسم به شیوه های جذاب و مدرن ارائه می شوند. باغ های آکشاردام با مجسمه های متعدد و فضای آرامش بخش مکانی برای استراحت و تفکر هستند. بازدید کامل از این مجموعه ممکن است نصف روز زمان ببرد. توجه داشته باشید که ورود دوربین و تلفن همراه به داخل معبد اصلی ممنوع است. آکشاردام در لغت به معنای «خانه خدا» یا «محل زندگی رب النوه سوامینارایان» است و یکی از پربازدیدترین جاذبه های دهلی محسوب می شود.

مقبره همایون

مقبره همایون دومین پادشاه امپراتوری مغول در هند یکی از برجسته ترین نمونه های معماری گورکانی و ایرانی در هند است. این بنا به دستور همسر همایون حمیده بانو بیگم که با معماری ایرانی آشنا بود پس از مرگ همایون در سال ۱۵۶۲ آغاز شد و حدود هشت سال به طول انجامید. مقبره همایون اولین بنای باغ ایرانی در هند محسوب می شود و الگویی برای ساخت بناهای بعدی از جمله تاج محل بوده است.

معماری این بنا شباهت زیادی به مقابر ایرانی و طرح چهارباغ دارد با استفاده از کاشی کاری طاق های قوسی شکل و گنبدهای باریک. بنای اصلی مقبره بر روی یک سکوی مرتفع قرار گرفته و توسط باغی وسیع به سبک چهارباغ احاطه شده است. داخل مقبره گودالی هشت ضلعی وجود دارد که محل دفن همایون است. بازدید از این بنا قدم زدن در فضایی است که ترکیبی زیبا از هنر و معماری دو فرهنگ بزرگ را به نمایش می گذارد. این آرامگاه از طریق حمل ونقل عمومی در دسترس است و بازدید از آن در زمان غروب آفتاب زیبایی خاصی دارد.

باغ های لودی

باغ های لودی پارکی وسیع و سرسبز در قلب دهلی مکانی عالی برای فرار از شلوغی شهر و لذت بردن از طبیعت هستند. این باغ ها در سال ۱۹۳۶ توسط انگلیسی ها در اطراف آرامگاه های مربوط به سلسله لودی (قرن های ۱۵ و ۱۶ میلادی) احداث شدند. در این باغ ها آرامگاه محمد شاه آرامگاه اسکندر لودی گنبد شیشا (گنبد شیشه ای) و گنبد بارا قرار دارند که نمونه هایی از معماری آن دوران هستند.

فضای آرام و دلپذیر باغ های لودی آن را به محلی محبوب برای پیاده روی دویدن یوگا و پیک نیک تبدیل کرده است. بسیاری از مردم محلی و گردشگران برای ورزش و استراحت به این پارک می آیند. وجود بناهای تاریخی در میان فضای سبز ترکیبی زیبا از تاریخ و طبیعت را خلق کرده است. باغ های لودی رایگان و در بیشتر ساعات روز باز هستند و از طریق حمل ونقل عمومی از جمله مترو قابل دسترسی هستند.

قطب منار

قطب منار یکی از برجسته ترین آثار معماری هندو-اسلامی و بلندترین برج آجری جهان است که در دهلی قرار دارد. ساخت این مناره در سال ۱۱۹۳ به دستور قطب الدین ایبک اولین حاکم مسلمان دهلی آغاز شد و توسط جانشینان او تکمیل گردید. هدف از ساخت آن دقیقاً مشخص نیست اما برخی آن را نمادی از پیروزی مسلمانان و برخی دیگر آن را مناره ای برای اذان می دانند.

قطب منار ۷۲ متر ارتفاع دارد و از پنج طبقه تشکیل شده است. سه طبقه پایین تر از ماسه سنگ قرمز و دو طبقه بالایی از مرمر و ماسه سنگ قرمز ساخته شده اند. کتیبه هایی شامل آیات قرآن و نام حاکمان بر روی بدنه مناره حکاکی شده است. این بنا در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است. متاسفانه امکان بالا رفتن از مناره برای بازدیدکنندگان وجود ندارد. در محوطه اطراف قطب منار بناهای تاریخی دیگری از جمله مسجد قوه الاسلام و ستون آهنی معروف قرار دارند که بازدید از آن ها نیز جذاب است.

راج قت

راج قت محلی مقدس و بنای یادبودی برای مهاتما گاندی رهبر معنوی و سیاسی هند است. این بنا در کنار رودخانه یامونا قرار دارد و مکانی برای احترام به یاد و خاطره گاندی است که زندگی خود را وقف استقلال و صلح هند کرد. راج قت بسیار ساده طراحی شده و شامل یک سکوی سیاه مرمرین است که محل سوزانده شدن پیکر گاندی در سال ۱۹۴۸ بوده است.

بر روی این سکو همیشه گل های تازه و مشعلی ابدی روشن قرار دارد که نمادی از روح پایدار گاندی است. بازدیدکنندگان برای ادای احترام باید کفش های خود را درآورند و پابرهنه وارد شوند. در نزدیکی راج قت موزه ای نیز وجود دارد که به زندگی و آموزه های گاندی اختصاص دارد و شامل نقاشی ها دست نوشته ها و اشیاء مرتبط با اوست. راج قت مکانی برای آرامش تفکر و ادای احترام به یکی از بزرگ ترین رهبران تاریخ معاصر است.

دروازه هند

دروازه هند (India Gate) یک بنای یادبود ملی باشکوه در قلب دهلی است که به یادبود سربازان هندی که در جنگ جهانی اول و سایر جنگ ها جان خود را از دست دادند ساخته شده است. این بنا توسط معمار بریتانیایی سر ادوین لوتینز طراحی و در سال ۱۹۳۱ تکمیل شد. دروازه هند ۴۲ متر ارتفاع دارد و در یک محور تشریفاتی در نزدیکی کاخ ریاست جمهوری (راشتراپاتی بهاوان) قرار گرفته است.

این بنا نمادی از فداکاری و شجاعت است و نام هزاران سرباز شهید بر روی دیوارهای آن حک شده است. در زیر طاق دروازه مشعل سرباز جاویدان (Amar Jawan Jyoti) به یاد سربازان گمنام همیشه روشن است. محوطه اطراف دروازه هند شامل پارک های وسیع و چمنزارهای زیبایی است که مکانی محبوب برای پیک نیک پیاده روی و گشت وگذار به خصوص در شب ها که بنا نورپردازی می شود محسوب می شود. دریاچه ای کوچک نیز در نزدیکی آن قرار دارد که امکان قایق سواری فراهم می کند. بازدید از دروازه هند رایگان و در تمام ساعات شبانه روز امکان پذیر است.

گورودوارا بنگلا صاحب

گورودوارا بنگلا صاحب یکی از مهم ترین عبادتگاه های مذهب سیک در دهلی و مکانی بسیار مقدس است. این مکان در اصل خانه ای متعلق به راجا جی سینگ در قرن هفدهم بود که گرو هار کریشان هشتیمن گوروی سیک در آن اقامت داشت. گفته می شود در زمان شیوع بیماری وبا گرو هار کریشان از آب چاه این خانه برای کمک به بیماران استفاده کرد و از آن زمان این مکان و آب استخر آن (Sarovar) مقدس شمرده می شوند.

معماری این گورودوارا با گنبد طلایی درخشان و دیوارهای مرمرین بسیار زیبا و آرامش بخش است. فضای داخلی آن بسیار ساده و متمرکز بر عبادت و خدمت است. در این مکان غذای رایگان (لنگر) برای همه بازدیدکنندگان بدون در نظر گرفتن مذهب یا طبقه اجتماعی سرو می شود که نمادی از برابری در آیین سیک است. بازدیدکنندگان برای ورود باید سر خود را بپوشانند و کفش های خود را درآورند. گورودوارا بنگلا صاحب ۲۴ ساعته باز است و از طریق مترو به راحتی قابل دسترسی است.

معبد نیلوفر آبی

معبد نیلوفر آبی (لوتوس تمپل) یکی از مشهورترین بناهای مدرن دهلی و عبادتگاه اصلی پیروان آیین بهائی در هند است. این معبد به دلیل معماری منحصر به فردش که شبیه به گل نیلوفر آبی است شهرت جهانی دارد. ساختمان اصلی از ۲۷ گلبرگ مرمرین بزرگ تشکیل شده که به صورت آزاد ایستاده اند و گنبدی مرکزی را احاطه کرده اند. این معبد در سال ۱۹۸۶ افتتاح شد و توسط معمار ایرانی-کانادایی فریبرز صهبا طراحی شده است.

مهم ترین ویژگی معبد نیلوفر آبی این است که به روی پیروان همه ادیان باز است و هیچ نماد مذهبی خاصی در داخل آن دیده نمی شود. فضای داخلی آن بسیار ساده و آرامش بخش است و برای مدیتیشن و دعا مناسب است. ایده اصلی معبد وحدت ادیان است که یکی از اصول بنیادین آیین بهائی است. این معبد توسط باغ های سرسبز و استخرهای آب احاطه شده که زیبایی آن را دوچندان می کند. بازدید از معبد نیلوفر آبی رایگان است و یکی از آرام ترین تجربه ها در دهلی شلوغ را فراهم می کند.

پورانا قیلای

پورانا قیلای (Old Fort) یکی از قدیمی ترین قلعه های دهلی است که قدمت آن به قرن شانزدهم میلادی و دوران حکومت شیرشاه سوری بازمی گردد اگرچه برخی ارتباط آن را با شهر باستانی ایندراپراستها نیز مطرح می کنند. این قلعه بر روی تپه ای کم ارتفاع در کنار رودخانه یامونا ساخته شده و دیوارهای مستحکم و سه دروازه بزرگ دارد: دروازه بارا دروازی دروازه همایون دروازی و دروازه تالاگی دروازی. تنها دروازه بارا دروازی امروزه برای ورود استفاده می شود.

در داخل قلعه بناهایی از دوره های مختلف دیده می شود از جمله مسجد قلا کهنه (مسجد قدیمی) که یکی از زیباترین نمونه های معماری شیرشاه سوری است و شیر ماندال ساختمانی هشت ضلعی که گفته می شود همایون از آن به عنوان کتابخانه استفاده می کرده و در نهایت در آنجا سقوط کرده و جان باخته است. پورانا قیلای ترکیبی از معماری هندی و ایرانی را به نمایش می گذارد و مکانی عالی برای آشنایی با تاریخ اولیه دهلی است. هر شب نیز نمایش نور و صدا در این قلعه برگزار می شود که تاریخ آن را روایت می کند.

کاخ راشتراپاتی بهاوان

کاخ راشتراپاتی بهاوان اقامتگاه رسمی رئیس جمهور هند بنایی عظیم و باشکوه است که نمادی از قدرت و حاکمیت هند محسوب می شود. این کاخ در دوران استعمار بریتانیا به عنوان اقامتگاه نایب السلطنه هند ساخته شد و در سال ۱۹۲۹ تکمیل گردید. کاخ راشتراپاتی بهاوان بخشی از مجموعه بزرگتری است که شامل ساختمان های دولتی مهم دیگر مانند پارلمان هند نیز می شود.

این کاخ با مساحتی وسیع و بیش از ۳۰۰ اتاق یکی از بزرگترین اقامتگاه های سران کشور در جهان است. معماری آن ترکیبی از سبک های هندی و اروپایی است. باغ های مغول (Mughal Gardens) که بخشی از محوطه کاخ هستند بسیار زیبا و مشهورند و در فصل بهار برای بازدید عموم باز می شوند. بازدید از داخل کاخ راشتراپاتی بهاوان برای عموم در زمان های خاصی امکان پذیر است و نیاز به هماهنگی قبلی دارد اما تماشای نمای بیرونی آن و قدم زدن در محور منتهی به آن تجربه ای جذاب است.

رصدخانه جانتار مانتار

جانتار مانتار در دهلی یکی از چندین رصدخانه ای است که توسط ماهاراجه جای سینگ دوم حاکم جایپور در اوایل قرن هجدهم ساخته شد. این رصدخانه شامل مجموعه ای از ابزارهای بزرگ و ثابت نجومی است که برای اندازه گیری زمان پیش بینی حرکت سیارات و ستارگان و تعیین ارتفاع اجرام آسمانی استفاده می شدند. این ابزارها از سنگ و آجر ساخته شده اند و هر کدام عملکرد خاصی دارند.

مشهورترین ابزار در جانتار مانتار سامرات یانترا (Samrat Yantra) یا ابزار عالی است که یک مثلث بزرگ قائم الزاویه است و به عنوان یک ساعت آفتابی بسیار دقیق عمل می کرده است. ابزارهای دیگر شامل میشرا یانترا (Misra Yantra) که می تواند کوتاه ترین و بلندترین روز سال را تعیین کند و راما یانترا (Rama Yantra) برای اندازه گیری ارتفاع هستند. جانتار مانتار نمونه ای شگفت انگیز از دانش نجوم در هند باستان است و بازدید از آن فرصتی برای دیدن ابزارهای علمی غول پیکر و درک روش های اندازه گیری زمان در گذشته را فراهم می کند.

مجتمع حوض خاص

مجتمع حوض خاص (Hauz Khas Complex) در جنوب دهلی ترکیبی جذاب از تاریخ طبیعت و فضای مدرن شهری است. این منطقه نام خود را از یک مخزن آب بزرگ (حوض) گرفته که در قرن چهاردهم توسط علاءالدین خلجی برای تامین آب شهر ساخته شد. در اطراف این مخزن بناهایی تاریخی از دوران مختلف از جمله آرامگاه فیروزشاه تغلق مساجد و مدارس (مدرسه) ساخته شده اند که امروزه بقایای آن ها قابل مشاهده است.

این مجتمع بر روی تپه ای مشرف به دریاچه حوض خاص قرار دارد و فضایی بسیار دلپذیر برای قدم زدن و لذت بردن از منظره فراهم می کند. بخش تاریخی حوض خاص در تضاد با دهکده حوض خاص (Hauz Khas Village) قرار دارد که به یکی از مراکز مد روز و تفریحی دهلی تبدیل شده است. در این منطقه گالری های هنری بوتیک ها کافه ها رستوران ها و کلوب های شبانه متعددی وجود دارند که آن را به مکانی محبوب برای جوانان و هنردوستان تبدیل کرده اند. بازدید از حوض خاص تجربه ای دوگانه از تاریخ و مدرنیته را در یک مکان ارائه می دهد.

حمل و نقل عمومی در شهر دهلی

شهر دهلی دارای یک سیستم حمل ونقل عمومی گسترده و متنوع است که جابه جایی در این کلان شهر بزرگ را برای ساکنان و گردشگران آسان می کند. متروی دهلی یکی از مدرن ترین و کارآمدترین سیستم های حمل ونقل زیرزمینی در جهان محسوب می شود. شبکه وسیع خطوط مترو بیشتر مناطق شهر و حتی حومه آن را پوشش می دهد و راهی سریع و ارزان برای رسیدن به بسیاری از جاذبه های گردشگری است.

علاوه بر مترو اتوبوس های شهری نیز شبکه گسترده ای دارند و به تمام نقاط شهر دسترسی دارند اگرچه ممکن است در ساعات شلوغی پرازدحام باشند. ریکشاها (سه چرخه های موتوری) و اتو-ریکشاها نیز وسیله ای رایج و نسبتاً ارزان برای سفرهای کوتاه تر هستند به خصوص در مناطق شلوغ و بازارهای قدیمی. تاکسی های دولتی و خصوصی و همچنین خدمات تاکسی های اینترنتی نیز به وفور در دسترس هستند. استفاده ترکیبی از این وسایل حمل ونقل بهترین راه برای گشت وگذار در دهلی است.

آب و هوای دهلی

آب و هوای دهلی در طول سال تغییرات قابل توجهی دارد. این شهر دارای سه فصل اصلی است: تابستان های گرم فصل باران های موسمی (مون سون) و زمستان های دلپذیر. تابستان ها که از اواخر مارس آغاز شده و تا ژوئن ادامه دارند بسیار گرم و خشک هستند و دما می تواند به بالای ۴۰ درجه سانتی گراد برسد. این دوره برای بازدید از دهلی معمولاً توصیه نمی شود.

فصل باران های موسمی از ژوئیه تا سپتامبر است که هوا شرجی می شود و بارندگی های سنگین رخ می دهد هرچند باران ها می توانند کمی از شدت گرما بکاهند. بهترین زمان برای بازدید از دهلی فصل زمستان است که از اکتبر آغاز شده و تا مارس ادامه دارد. در این دوره هوا خنک و دلپذیر است دما معتدل بوده و برای گشت وگذار در شهر بسیار مناسب است. ماه های نوامبر تا مارس به طور کلی ایده آل ترین زمان برای سفر به دهلی محسوب می شوند.

بهترین زمان برای بازدید از دهلی چه زمانی است؟

بهترین زمان برای بازدید از دهلی فصل زمستان یعنی از ماه نوامبر تا مارس است. در این ماه ها هوا خنک و دلپذیر بوده و برای گشت وگذار در شهر ایده آل است.

آیا بازدید از قلعه سرخ دهلی نیاز به پرداخت هزینه ورودی دارد؟

بله بازدید از بیشتر بناهای تاریخی اصلی در دهلی از جمله قلعه سرخ نیاز به پرداخت هزینه ورودی دارد که معمولاً برای گردشگران خارجی بیشتر از شهروندان هندی است.

چگونه می توانم به معبد نیلوفر آبی برسم؟

برای رسیدن به معبد نیلوفر آبی می توانید از متروی دهلی استفاده کنید و در ایستگاه کالکاجی ماندیر (Kalkaji Mandir) پیاده شوید. معبد در فاصله کمی از این ایستگاه قرار دارد.

آیا بازدید از معبد لوتوس برای عموم آزاد است یا خیر؟

بله معبد نیلوفر آبی (معبد لوتوس) یک عبادتگاه بهائی است و به روی پیروان همه ادیان و عموم مردم جهان آزاد است و بازدید از آن رایگان است.

آیا بنای یادبودی برای گاندی در دهلی وجود دارد؟

بله بنای یادبود اصلی مهاتما گاندی در دهلی راج قت نام دارد که در کنار رودخانه یامونا واقع شده و شامل سکویی مرمرین و مشعل ابدی است.

آیا در دهلی جایی برای بودن در طبیعت وجود دارد؟

بله دهلی دارای پارک ها و باغ های متعددی است که فضایی برای بودن در طبیعت فراهم می کنند مانند باغ های لودی باغ پنج حس و فضای سبز اطراف بناهای تاریخی بزرگ.

معروف ترین جاذبه طبیعی شهر دهلی کدام است؟

دهلی بیشتر به جاذبه های تاریخی و فرهنگی اش شهرت دارد. با این حال باغ ها و پارک های وسیع مانند باغ های لودی از مهم ترین فضاهای طبیعی و محبوب شهر هستند.

قدیمی ترین جاذبه گردشگری دهلی کجاست؟

بناهایی مانند قطب منار (ساخته شده از سال ۱۱۹۳) و بخش هایی از مجتمع پورانا قیلای (مرتبط با تاریخ کهن تر) از قدیمی ترین جاذبه های تاریخی و گردشگری دهلی محسوب می شوند.

موزه های موجود در شهر دهلی کدامند؟

در دهلی موزه های متعددی وجود دارد از جمله موزه های داخل قلعه سرخ موزه ملی دهلی موزه گاندی در راج قت و موزه های تخصصی دیگر.

تفاوت دهلی با دهلی نو چیست؟

دهلی یک کلان شهر بزرگ است در حالی که دهلی نو (New Delhi) یک منطقه یا ناحیه شهری در داخل دهلی است که به عنوان پایتخت هند عمل می کند و ساختمان های دولتی اصلی در آن قرار دارند.

آکشاردایم یعنی چه؟

آکشاردام (Akshardham) یک واژه سانسکریت است که به معنای «خانه خدا» یا «محل زندگی الهی» است و نام یک مجموعه معبد بزرگ و مشهور در دهلی است.