پاسخ به اسراییل اینگونه باشد

چرا رژیم صهیونیستی به ساختمان کنسولی ایران در دمشق حمله کرد؟ آیا اداره کنندگان این رژیم، به دنبال این هستند که مستقیما وارد جنگ با ایران شوند تا، فشارها از روی این رژیم برداشته شده و جامعه از هم فروپاشیده آن، کنار یکدیگر متحد شوند؟ واکنش ما به این حمله چگونه باید باشد؟

به گزارش گزارشگر آی تی، روزنامه کیهان در سرمقاله خود به قلم جعفر بلوری نوشت: آیا ادامه همین وضعی که صهیونیست ها گرفتارش هستند برای تنبیه این رژیم کافی است و نیازی به پاسخ متناسب نیست؟ وضعیت اقتصادی و نَوَسانات ارزی حاصل از پاسخ به این حمله چه می شود؟ اینها سوال هایی هستند که پس از حمله سیزدهم فروردین ماه رژیم صهیونیستی به ساختمان کنسولی سفارت کشورمان در دمشق بین کارشناسان، مردم عادی و احتمالا مسیولین تصمیم گیرنده مطرح شده و هرکسی بسته به روحیات، تخصص و شرایط، پاسخ یا پاسخ هایی برای آن داده یا همین روزها خواهند داد! رصد پاسخ های داده شده نشان می دهد، هیچ ایرانی مخالف پاسخ متناسب دادن به این رژیم نیست چون می داند، عدم پاسخ یعنی تکرار این جنایات.. اختلاف فقط و فقط در نوع و احتمالا مکان و زمان این پاسخ و همینطور در شدت آن است که، این نوع اختلافات نیز کاملا طبیعی است. در این یادداشت تلاش می کنیم، ما هم پاسخی برای این سوال ها بیابیم.

«رژیم هایی که در حال از بین رفتنند، برای بقا، دست به هر کاری می زنند.» این خلاصه پاسخی است که می توان به سوال اول این یادداشت و به طور کلی به چرایی رفتارهای این روزهای رژیم صهیونیستی داد. نتانیاهو رهبر چنین رژیمی است. بیایید کمی از دریچه ذهن نتانیاهو به تحولات این رژیم بنگریم. در این صورت تحلیل رفتارهای جنون آمیز او شاید کمی ساده تر شود.

شکاف های اجتماعی در این سرزمین، به شکل بی سابقه ای عمیق شده و صهیونیست ها امروز نتانیاهو و کابینه اش را نمی خواهند. همین دیروز صهیونیست ها به ساختمان کنست یورش برده و برای ساعاتی آن را تسخیر کردند. در تل آویو، جنگی خیابانی بین شهرک نشینان و خانواده های اُسرای صهیونیست با نیروهای ویژه و پلیس ضدشورش در جریان است و به گفته رییس شاباک «اوضاع خطرناک شده و می تواند از کنترل خارج شود.» فشارهای بین المللی به ویژه افکار عمومی را که به این رژیم وارد می شود، به این شرایط اضافه کنید. نتانیاهو به خوبی حس می کند این فشارها بی سابقه است. امروزه هیچ کشوری در دنیا -لااقل در ظاهر- نمی تواند از این رژیم و رفتارهایش دفاع کند حتی آمریکایی که از هیچ کمکی به این رژیم دریغ نکرده و نمی کند، در ظاهر هم که شده نشان می دهد با صهیونیست ها دچار اختلاف شده است. با این توصیفات بعید است صهیونیست ها به این زودی ها بتوانند اعتماد دنیا را جلب کرده و بین مردم سراسر جهان سر بلند کنند. رژیم صهیونیستی امروز در منزوی ترین شرایط و منفورترین حالت خود قرار دارد و این برای نتانیاهو و سایر رهبران این رژیم «غیر قابل تحمل» است.

رژیم اسراییل و شخص نتانیاهو فقط افکار عمومی در میان خود و «جهان» را نباخته اند. آنها در میان رهبران سیاسی خود نیز منفورند و چه کسی است که نداند، وزیر جنگ این رژیم با نتانیاهو «قهر» است و تا آنجایی که رسانه های این رژیم اجازه انتشار اخبار آن را داشته اند، آنها با یکدیگر حرف نمی زنند. در بسیاری از جلسات اگر یکی از آنها حضور داشته باشد آن دیگری شرکت نمی کند. این اختلافات بین وزیر امنیت داخلی یا وزیر اقتصاد این رژیم با سایر مقامات هم دیده می شود. اختلافات بین اعضای کنست هم در اوج است و بارها تصاویری از درگیری لفظی و حتی فیزیکی آنها بر سر تحولات غزه منتشر شده است. نتانیاهو در میدان جنگ هم، قافیه را کاملا باخته و طبق اعلام رسمی ارتش این رژیم، تا این لحظه نزدیک به 800 نظامی اش از دست داده است. این در حالی است که در بهترین حالت، عدد اعلامی یک سوم عدد واقعی است و صهیونیست ها چیزی بالغ بر 2500 نظامی خود را از دست داده اند. در میان این کشته ها از ژنرال بگیر تا سرباز صفر دیده می شود. این تلفات آن قدر زیاد شده که به این فکر افتاده اند خدمت سربازی را برای «حریدی» ها هم اجبار کنند. حریدی ها یا همان «فرا ارتودکس ها» طیف افراطی- مذهبی هستند که از خدمت سربازی معافند و این امر همیشه باعث خشم سایر طیف های یهودی در سرزمین های اشغالی بوده است. «اسراییل» در طول هفتاد و اَندی سالی که از عمر پلیدش می گذرد، در خواب هم نمی دید طی 6 ماه این همه تلفات بدهد. این سَوای از خسارات اقتصادی است که این رژیم در این شش ماه متحمل شده است. فقط به عنوان یک مورد به گزارش دیروز یدیعوت آحارونوت اشاره کرده و می گذریم. طبق گزارش این سایت عبری زبان، حتی یک توریست در اسراییل دیده نمی شود و صنعت توریست این رژیم به طور کامل و صد در صد از هم فروپاشیده است. صنعت توریسم یکی از اصلی ترین منابع درآمد ارزی این رژیم است (بود). و این شرایطی که به آنها اشاره کردیم، همه بی سابقه است.

امروز از این «بی سابقه» ها و «ترین» ها در سرزمین های اشغالی فراوان است. جبهه ای که صهیونیست ها با آن درگیرند نیز با دفعات قبل متفاوت است. صهیونیست ها امروز از جبهه های مختلف زیر فشارند و این طور نیست که فقط با حماس درگیر شده باشد. حزب الله لبنان، مقاومت عراق، انقلابیون یمن و جهاد اسلامی در کنار گروه های دیگر، از همه جهت بر سر صهیونیست ها آوار شده اند و آن گروهی که شهر بندری ایلات را تعطیل و نیمی از کارکنان آن را به مرخصی بدون حقوق و همیشگی فرستاده است، همین یمنی ها هستند. خلاصه این که نتانیاهو اینها را می بیند و دچار جنون می شود.

«مایکل برچر»، متفکر حوزه روابط بین الملل که در حوزه «بحران» و «مناقشات بین المللی» آثار درخوری دارد، وقتی به تعریف «بحران» می رسد می گوید وقتی ارزش های اساسی یک دولت به عنوان بازیگر صحنه روابط بین الملل از سوی یک سری اقدامات قاطع و توام با خشونت تهدید می شود، می توان گفت آن دولت وارد بحران شده است. به اعتقاد برچر، «بی ثباتی» یکی از ویژگی های قطعی بحران است و در این حالت باید منتظر به چالش کشیده شدن مناسبات بین المللی از سوی دولت بحران زده هم باشیم. در چنین حالتی احتمالا شاهد تغییر و تحولاتی در رفتار این دولت به شکل بروز خشونت و رفتارهای غیر عادی خواهیم بود. (نقل به مضمون)

برگردیم به سوال اصلی این یادداشت. گفتیم، پاسخ به رفتارهای غیرعادی این رژیم بحران زده (حمله به ساختمان سفارتمان در دمشق) قطعی است و در این مورد هیچ اختلاف نظری وجود ندارد. اما چگونگی و شدت آن همین طور زمان و مکان اهمیت زیادی دارد. صهیونیست ها خوب می دانند این پاسخ داده خواهد شد. این را، هم اعلام کرده اند و هم می توان از رفتارهایی که نشان می دهند فهمید. مثلا اعلام شده، سفارتخانه این رژیم در جمهوری آذربایجان تخلیه شده است. یا به تمام دیپلمات های این رژیم در سراسر جهان و به تمام سفارتخانه های آن آماده باش داده شده است. اینها نشان می دهد، صهیونیست ها خود را آماده دریافت پاسخ کرده اند. ما فکر می کنیم، پاسخی که ایران می دهد باید طوری باشد که در محاسبات دشمن نیامده باشد؛ در این صورت قطعا بازدارندگی لازم را خواهد داشت. زمان هم «مهم» است. این پاسخ باید تا زمانی که این خشم مقدس ایرانیِ باغیرت وجود دارد داده شود یعنی با قید «فوریت»!

و اما نوسانات ارزی. پاسخ این سوال هنوز به درستی داده نشده است که، «گردانندگان کانال های تلگرامی تعیین کننده قیمت لحظه ای ارز چه کسانی هستند؟» آیا در داخل کشور حضور دارند یا بیرون از ایرانند؟ آنها با چه متر و معیاری قیمت ارز را بالا یا پایین می کنند؟ پاسخ این سوال ها ارتباط مستقیمی با بحث این یادداشت دارد. ما فکر می کنیم، خباثت های رژیم صهیونیستی در حوزه امنیت، یک «خط» است و بالا و پایین شدن بدونِ متر و معیار نرخ ارز خطی دیگر. این دو خط موازی بوده و با هم کار می کنند. کارکرد خط دوم ایجاد مانع در پاسخ دادن به چنین خباثت های امنیتی است. باور بفرمایید در هیچ نقطه ای از این کره خاکی، معیشت مردم یک کشور را به چند کانال تلگرامی گره نمی زنند. مرجعیت تعیین قیمت را از این کانال های مشکوک بگیرید و همزمان با پاسخ «متناسب»، «فوری» و «غافلگیرکننده» به خباثت های امنیتی رژیم صهیونیستی، به خباثت های اقتصادی نیز پاسخ متناسب بدهید.

پایان خبر گزارشگر آی تی