چرا نمیتونم درس بخونم

احساس ناتوانی در درس خواندن یا نداشتن انگیزه برای مطالعه، مشکلی رایج و دغدغه بسیاری از دانش آموزان، دانشجویان و داوطلبان کنکور است. این وضعیت می تواند ناشی از مجموعه ای از عوامل درونی و بیرونی باشد که درک صحیح آن ها اولین گام برای غلبه بر این چالش است. درک ریشه های این احساس، نه تنها به شما کمک می کند تا خود را بهتر بشناسید، بلکه مسیر را برای یافتن راهکارهای مؤثر و بازگشت به مسیر مطالعه هموار می سازد.

ناتوانی در مطالعه، اغلب با احساس ناامیدی، خستگی مفرط، اضطراب و حتی احساس گناه همراه است. این مقاله با رویکردی تخصصی اما قابل فهم برای عموم، به تحلیل عمیق دلایل پشت این احساس می پردازد و سپس راهکارهای عملی و اثربخش را برای بازیابی انگیزه و افزایش بهره وری تحصیلی ارائه می دهد. هدف نهایی، توانمندسازی شما برای بازپس گیری کنترل بر عادات مطالعه و دستیابی به اهداف آموزشی تان است.

ریشه یابی عمیق – چرا نمی توانم؟

پیش از ارائه راهکار، ضروری است که دلایل بنیادین پدیده چرا نمیتونم درس بخونم را شناسایی کنیم. این عوامل می توانند در ابعاد روانشناختی، محیطی و روش های مطالعه ریشه داشته باشند که هر یک به نوبه خود، بر توانایی و انگیزه فرد برای یادگیری تأثیر می گذارند.

عوامل روانشناختی و درونی

عوامل درونی، اغلب پیچیده ترین و ریشه ای ترین موانع مطالعه هستند. این عوامل به طور مستقیم بر سلامت روان و توانایی های شناختی فرد اثر می گذارند و می توانند به بی انگیزگی درس خواندن منجر شوند.

• ناامیدی و احساس بی کفایتی: ترس از شکست، به خصوص در محیط های رقابتی مانند کنکور، می تواند فلج کننده باشد. مقایسه مداوم خود با دیگران و تجربه شکست های قبلی، به تدریج حس بی کفایتی را در فرد تقویت می کند و این باور که تلاشم بی فایده است در او شکل می گیرد. این وضعیت، انگیزه درونی برای درس خواندن را به شدت کاهش می دهد و می تواند به افسردگی تحصیلی منجر شود.
• بی هدفی یا اهداف نامشخص/غیرواقع بینانه: نداشتن یک هدف واضح و ملموس، یا تعیین اهدافی که بسیار دور از دسترس یا نامرتبط با علایق واقعی فرد هستند، می تواند منجر به علت درس نخواندن شود. بدون یک مقصد روشن، مسیر مطالعه بی معنی به نظر می رسد و انگیزه لازم برای شروع یا ادامه دادن وجود نخواهد داشت. اهداف مبهم یا فشار برای دستیابی به اهداف تحمیلی، شور و اشتیاق درونی را از بین می برد.
• افسردگی، اضطراب و استرس مزمن: اختلالات سلامت روان مانند افسردگی، اضطراب شدید یا استرس مزمن، ارتباط مستقیمی با بی انگیزگی و اهمال کاری در مطالعه دارند. افسردگی می تواند منجر به کاهش انرژی، مشکل در تمرکز و از دست دادن علاقه به فعالیت هایی شود که قبلاً لذت بخش بوده اند. اضطراب نیز با ایجاد افکار مزاحم و نگرانی مداوم، توانایی مغز برای پردازش اطلاعات و یادگیری را مختل می کند. در صورت شدت این علائم، مراجعه به متخصص روانشناس ضروری است.
• کمال گرایی افراطی و ترس از اشتباه: تفکر یا عالی یا هیچ (All or Nothing) یکی از دام های رایج مشکل در درس خواندن است. افراد کمال گرا ممکن است به دلیل ترس از ارائه کاری ناقص یا عدم دستیابی به بالاترین استانداردها، هرگز مطالعه را آغاز نکنند. این ترس از اشتباه، آن ها را وارد چرخه اهمال کاری می کند و به جای شروع کردن، فقط به تعویق می اندازند.
• عزت نفس پایین و خودباوری ضعیف: باورهایی مانند من باهوش نیستم یا نمی توانم این درس را یاد بگیرم ریشه در عزت نفس پایین دارند. این خودگفتگوهای منفی، توانایی های فرد را تضعیف کرده و او را از تلاش بازمی دارد. خودباوری ضعیف مانع از ریسک پذیری در یادگیری و مواجهه با چالش های تحصیلی می شود.
• عدم شناخت سبک یادگیری و استعداد: هر فردی دارای یک یا چند سبک یادگیری غالب است (دیداری، شنیداری، جنبشی). نادیده گرفتن این سبک ها و تلاش برای یادگیری با روشی که متناسب با توانایی های فرد نیست، می تواند منجر به خستگی، دلسردی و عدم درک مطلب شود. همچنین، تحصیل در رشته ای که فرد علاقه یا استعدادی در آن ندارد، عامل بزرگی در بی انگیزگی درس خواندن است.

عوامل محیطی و بیرونی

محیط پیرامون فرد نقش بسزایی در کیفیت و کمیت مطالعه دارد. عوامل بیرونی می توانند به طور مستقیم بر تمرکز و انگیزه تأثیر بگذارند.

• محیط نامناسب مطالعه: یک فضای مطالعه شلوغ، نامنظم، کم نور، بدون تهویه مناسب یا پر از عوامل حواس پرتی فیزیکی، می تواند تمرکز را دشوار کند. مغز برای پردازش مؤثر اطلاعات به یک محیط آرام و سازمان یافته نیاز دارد.
• حواس پرتی های دیجیتال: اعتیاد به گوشی موبایل، شبکه های اجتماعی و بازی های آنلاین، یکی از بزرگترین چالش های دوران مدرن است. این ابزارها با ارائه پاداش های فوری و تحریک کننده، توانایی مغز برای تمرکز طولانی مدت را کاهش می دهند و ترک آن ها به دلیل ماهیت اعتیادآورشان دشوار است. این مورد یکی از دلایل اصلی مشکل در درس خواندن بسیاری از افراد است.
• فشارهای بیرونی و انتظارات غیرواقعی: فشارهای خانواده، دوستان یا معلمان برای دستیابی به نمرات یا رتبه های خاص، می تواند بار روانی سنگینی ایجاد کند. انتظارات بیش از حد، به جای ایجاد انگیزه، اضطراب را افزایش داده و لذت یادگیری را از بین می برد.
• نداشتن حمایت کافی: احساس تنهایی در مسیر تحصیلی و عدم دریافت حمایت عاطفی یا آموزشی از سوی اطرافیان، می تواند منجر به دلسردی و ترک تحصیل شود.

عوامل مربوط به روش مطالعه و مدیریت زمان

نحوه برنامه ریزی و اجرای فرآیند مطالعه نیز می تواند عامل مهمی در ناتوانی در درس خواندن باشد.

• برنامه ریزی نامناسب یا عدم برنامه ریزی: نداشتن یک برنامه منظم و واقع بینانه، باعث سردرگمی و عدم شناخت مسیر می شود. این وضعیت می تواند به تنبلی در درس خواندن و احساس عقب ماندگی منجر شود. برنامه ریزی های بیش از حد سخت گیرانه یا انعطاف ناپذیر نیز ممکن است به زودی کنار گذاشته شوند.
• عدم استراحت کافی و خستگی مفرط: مغز برای پردازش اطلاعات، تثبیت یادگیری و بازیابی انرژی نیاز به استراحت و خواب کافی دارد. کمبود خواب و خستگی مزمن، به طور مستقیم بر توانایی تمرکز، حافظه و بهره وری مطالعه تأثیر منفی می گذارد.
• عدم پیوستگی و نظم در مطالعه: نوسانات شدید در ساعات مطالعه و عدم رعایت نظم و انضباط، مانع از شکل گیری عادات پایدار می شود. این بی نظمی، به مرور زمان حس بی اعتمادی به خود و ناامیدی را تشدید می کند.
• مشکلات تمرکز و حواس پرتی: ناتوانی در حفظ توجه روی مطلب و پرش های ذهنی مداوم، باعث می شود فرد زمان زیادی را صرف مطالعه کند اما بازدهی کمی داشته باشد. این وضعیت، حس سرخوردگی را افزایش داده و می تواند به فراموشی مطالب درسی بینجامد.
• روش های مطالعه ناکارآمد: کندخوانی، عدم مرور صحیح، عدم یادگیری فعال (مانند خلاصه نویسی، پرسش از خود، حل تمرین) و صرفاً روخوانی مطالب، باعث می شود مطالب به صورت عمیق در ذهن جای نگیرند و به سرعت فراموش شوند.

شناسایی ریشه های ناتوانی در درس خواندن، اولین گام در مسیر تغییر است. بسیاری از این چالش ها قابل حل هستند و با رویکردی هدفمند می توان بر آن ها فائق آمد.

گام به گام تا تغییر – چطور می توانم؟

پس از درک عمیق دلایل، نوبت به ارائه راهکارهای عملی و گام به گام می رسد که به شما کمک کند از نمی توانم به می توانم برسید. این راهکارها شامل بازسازی ذهنی، بهینه سازی محیط و عادات مطالعه، و استراتژی های عملی برای یادگیری اثربخش هستند.

بازسازی ذهنی و روانی (شروع از درون)

تغییر از درون آغاز می شود. تقویت سلامت روان و ذهنیت مثبت، پایه و اساس هرگونه پیشرفت تحصیلی است.

• پذیرش وضعیت فعلی و شفقت با خود: اولین گام برای تغییر، قضاوت نکردن خود است. بپذیرید که احساس نمی تونم درس بخونم یک احساس طبیعی است و بسیاری افراد آن را تجربه می کنند. با خود مهربان باشید و به جای سرزنش، بر یافتن راه حل تمرکز کنید.
• نوشتن دغدغه ها و تخلیه ذهنی: افکار مزاحم و نگرانی ها را روی کاغذ بیاورید. این کار به شما کمک می کند تا ذهنتان را از بار اضافی رها کرده و فضای بیشتری برای تمرکز بر مطالعه ایجاد کنید. نوشتن، به شفاف سازی افکار کمک می کند و از مشکل در درس خواندن ناشی از شلوغی ذهن می کاهد.
• مقابله با افکار منفی و تقویت خودگفتگوی مثبت: جملات نمی تونم را با می تونم یا سعی می کنم جایگزین کنید. با هر موفقیت کوچک، حتی اگر فقط پنج دقیقه مطالعه باشد، خود را تشویق کنید. تقویت خودباوری و عزت نفس، افزایش اراده برای درس را به دنبال خواهد داشت.
• تمرینات آرامش بخش و ذهن آگاهی: تکنیک های ساده ای مانند تنفس عمیق یا مدیتیشن های کوتاه می توانند به کاهش اضطراب و افزایش تمرکز کمک کنند. روزانه چند دقیقه را به این تمرینات اختصاص دهید تا ذهن شما برای یادگیری آماده شود.
• تعیین اهداف SMART (مشخص، قابل اندازه گیری، قابل دستیابی، مرتبط، زمان دار):
  1. هدف گذاری بلندمدت: تصویرسازی آینده مطلوب، مانند قبولی در رشته دانشگاهی مورد علاقه یا شغل رویایی، می تواند انگیزه قدرتمندی ایجاد کند.
  2. هدف گذاری میان مدت: اهداف فصلی یا ماهانه، مانند کسب معدل مشخص در یک ترم یا افزایش تراز در آزمون های آزمایشی، مسیر را قابل مدیریت تر می کند.
  3. هدف گذاری کوتاه مدت: اهداف روزانه یا هفتگی، مانند تعداد صفحات مطالعه شده یا ساعت تست زنی، بسیار مهم هستند. تأکید بر قدرت پیروزی های کوچک است. هر هدف کوچک که محقق می شود، به شما انگیزه می دهد تا قدم بعدی را بردارید.

بهینه سازی محیط و عادات مطالعه

محیط و سبک زندگی شما تأثیر مستقیمی بر توانایی مطالعه دارند. با ایجاد تغییرات مثبت، می توانید شرایط را برای یادگیری بهتر مهیا کنید.

• ایجاد فضای مطالعه دلپذیر و بدون حواس پرتی: محیط مناسب مطالعه باید دارای نور کافی، تهویه مناسب و مرتب باشد. وسایل مزاحم مانند گوشی موبایل را از دسترس دور کنید. گاه به گاه تغییر محل مطالعه (مثلاً رفتن به کتابخانه یا یک کافه آرام) می تواند تازگی و انگیزه ایجاد کند.
• مدیریت هوشمندانه استفاده از گوشی و فضای مجازی: این یکی از مهم ترین اقدامات برای مقابله با مشکل در درس خواندن است. از اپلیکیشن های مسدودکننده (مانند Forest یا Freedom) استفاده کنید، گوشی را در اتاق دیگری قرار دهید یا زمان مشخصی برای چک کردن آن تعیین کنید. با کنار گذاشتن گوشی برای درس، تمرکز شما به طور چشمگیری افزایش می یابد.
• اهمیت خواب کافی و تغذیه سالم: خواب باکیفیت و تغذیه مناسب (شامل مصرف آب کافی و مواد مغذی) نقش حیاتی در انرژی، تمرکز و عملکرد مغز دارند. سعی کنید برنامه خواب منظمی داشته باشید و از غذاهای سالم استفاده کنید.
• ورزش و فعالیت بدنی منظم: فعالیت بدنی نه تنها برای سلامت جسمی مفید است، بلکه به کاهش استرس، افزایش روحیه و بهبود عملکرد شناختی مغز کمک می کند. روزانه حداقل ۳۰ دقیقه ورزش کنید.

استراتژی های عملی برای مطالعه اثربخش

یادگیری روش های صحیح مطالعه، بهره وری شما را به شدت افزایش می دهد و از تنبلی در درس خواندن جلوگیری می کند.

• برنامه ریزی منعطف و واقع بینانه: به جای برنامه ریزی کمال گرایانه، یک برنامه منعطف و قابل اجرا تهیه کنید. زمان های استراحت و تفریح را نیز در برنامه بگنجانید.
  • تکنیک پومودورو: این تکنیک به افزایش تمرکز کمک می کند. ۲۵ دقیقه مطالعه فعال و سپس ۵ دقیقه استراحت. پس از ۴ چرخه پومودورو، یک استراحت طولانی تر (۱۵-۳۰ دقیقه) داشته باشید. این روش، مطالعه را به بخش های کوچک و قابل مدیریت تقسیم می کند.
  • برنامه های ساعتی و روزانه: زمان های مشخصی را برای هر درس یا موضوع اختصاص دهید. مثلاً شنبه: ۹ تا ۱۱ صبح، ریاضی؛ ۱۱:۳۰ تا ۱ ظهر، فیزیک.
• تکنیک های افزایش تمرکز:
  • طرح سوال قبل از مطالعه: پیش از شروع هر مبحث، سوالاتی را در ذهن خود یا روی کاغذ مطرح کنید تا ذهن شما برای یافتن پاسخ ها فعال شود. این کار به افزایش تمرکز در درس خواندن کمک می کند.
  • یادداشت برداری فعال: هنگام مطالعه، نکات کلیدی را یادداشت کنید، از رنگ های مختلف استفاده کنید یا نقشه های ذهنی (Mind Maps) رسم کنید. این روش ها به یادگیری فعال و درگیری بیشتر با مطلب منجر می شوند.
  • تندخوانی (معرفی کلی): یادگیری اصول تندخوانی می تواند سرعت مطالعه شما را افزایش داده و از خستگی و دلسردی ناشی از کندخوانی بکاهد.
  • تکنیک های جلوگیری از پرش ذهنی: هرگاه ذهنتان از موضوع منحرف شد، آن را یادداشت کنید و بلافاصله به مطالعه بازگردید. این کار به مرور زمان به شما کمک می کند تا کنترل بیشتری بر افکار خود داشته باشید.
• اهمیت مرور و تثبیت مطالب: برای جلوگیری از فراموشی مطالب درسی، مرور منظم ضروری است. چرخه مرور شامل مرور کوتاه مدت (پس از مطالعه)، میان مدت (چند روز بعد) و بلندمدت (چند هفته یا ماه بعد) است. این تکرار، اطلاعات را از حافظه کوتاه مدت به بلندمدت منتقل می کند.
• شروع های کوچک و شکستن کمال گرایی: اگر احساس می کنید میخوام درس بخونم ولی نمیشه، با یک هدف کوچک شروع کنید: فقط پنج دقیقه مطالعه کن! یا فقط یک پاراگراف بخوان! این شروع های کوچک، چرخه اهمال کاری را می شکنند و به تدریج انگیزه شما را افزایش می دهند.
• پاداش دهی به خود: پس از دستیابی به اهداف کوچک، به خود پاداش دهید. این پاداش می تواند تماشای یک قسمت از سریال مورد علاقه، خوردن یک خوراکی لذیذ یا استراحت باشد. پاداش مثبت، انگیزه شما را برای ادامه دادن تقویت می کند.
• استفاده از ویدئوهای Study With Me: برای برخی افراد، تماشای ویدئوهای همراه با من درس بخوان (Study With Me) در پلتفرم هایی مانند یوتیوب، می تواند به عنوان ابزاری برای افزایش تمرکز و ایجاد حس همراهی عمل کند. این ویدئوها محیطی آرام و انگیزشی را شبیه سازی می کنند.

نقش کمک حرفه ای

گاهی اوقات، موانع عمیق تر از آن هستند که بتوان به تنهایی بر آن ها غلبه کرد. در این شرایط، کمک گرفتن از متخصصان می تواند بسیار مؤثر باشد.

• مشاوره تحصیلی: مشاوران تحصیلی می توانند در زمینه برنامه ریزی شخصی سازی شده، شناخت سبک های یادگیری و رفع موانع مطالعه یاری رسان باشند. آن ها با توجه به شرایط فردی شما، بهترین برنامه ریزی درسی برای بی انگیزه ها را ارائه می دهند.
• مشاوره روانشناسی: اگر بی انگیزگی درس خواندن شما ریشه در اختلالات جدی تر مانند افسردگی تحصیلی، اضطراب شدید، یا اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) دارد، مراجعه به روانشناس یا روانپزشک ضروری است. درمان تخصصی می تواند راه را برای بهبود وضعیت تحصیلی باز کند.
• گروه های مطالعه و حمایت همسالان: شرکت در گروه های مطالعه یا داشتن یک هم درس، می تواند ارزش زیادی در اشتراک تجربه، حمایت متقابل و حفظ انگیزه داشته باشد.

صبح بخوانیم یا شب؟

یکی از سوالات رایج در میان دانش آموزان و دانشجویان این است که بهترین زمان برای مطالعه چه وقت است: صبح یا شب؟ پاسخ به این سوال، ریشه در زیست شناسی بدن و ریتم شبانه روزی (سیرکادین) ما دارد.

بدن انسان دارای یک ساعت بیولوژیک داخلی است که عملکردهای فیزیولوژیک را با توجه به چرخه روز و شب تنظیم می کند. این ساعت عمدتاً توسط هورمون هایی مانند ملاتونین و کورتیزول تنظیم می شود:

• هورمون ملاتونین که در تاریکی هوا و ساعات شب در بدن ترشح می شود، نقش مهمی در القای خواب دارد. بیدار ماندن در نیمه شب و قرار گرفتن در معرض نور مصنوعی (به ویژه نور آبی صفحات نمایش)، می تواند تولید این هورمون را مختل کرده و کیفیت خواب را کاهش دهد.
• هورمون کورتیزول که به هورمون استرس نیز معروف است، در نیمه شب شروع به ترشح می کند و غلظت آن صبح ها به حداکثر می رسد. این افزایش کورتیزول است که باعث هوشیاری و آماده باش بدن در ساعات اولیه صبح می شود.

با توجه به این مکانیسم های بیولوژیک، مطالعه در ساعات اولیه صبح، زمانی که سطح کورتیزول بالا و هوشیاری مغز در اوج خود است، می تواند منجر به افزایش تمرکز و بازدهی بیشتر شود. همچنین، صبح درس خواندن می تواند به تقویت اراده نیز کمک کند، زیرا دل کندن از رختخواب گرم نیازمند عزمی راسخ است. با این حال، مهمترین نکته این است که بهترین زمان مطالعه، زمانی است که شما بیشترین بازدهی و تمرکز را دارید. برخی افراد جغد شب هستند و شب ها بهتر یاد می گیرند. شناخت ریتم بدن خود و برنامه ریزی مطالعه بر اساس آن، کلید موفقیت است.

از برنامه عقب ماندم؛ آیا هنوز فرصت هست؟

یکی از دغدغه های اصلی زمانی که نمی توانم درس بخوانم یا تنبلی در درس خواندن دارم، احساس عقب ماندگی درسی از برنامه است. این حس می تواند بسیار ناامیدکننده باشد و منجر به دلسردی بیشتر شود. اما پیام اصلی این است: هرگز دیر نیست.

حتی اگر برای مدتی طولانی از برنامه درسی خود عقب مانده اید، همیشه فرصت برای جبران وجود دارد. کلید اصلی، پذیرش وضعیت فعلی بدون قضاوت و شروع مجدد با رویکردی واقع بینانه است. به جای تلاش برای جبران تمامی کاستی ها به صورت یکجا که می تواند منجر به کمال گرایی و اهمال کاری مجدد شود، بر اولویت بندی تمرکز کنید. مهم ترین و بنیادی ترین مباحث را شناسایی کرده و با گام های کوچک و مداوم، شروع به مطالعه کنید. هر قدم کوچک، حتی ۵ یا ۱۰ دقیقه مطالعه در روز، می تواند آغازگر یک حرکت بزرگ باشد. از فرصت های باقی مانده استفاده کنید و به جای غرق شدن در ناامیدی، به دنبال راهکارهای عملی و مشاوره برای برنامه ریزی جبرانی باشید.

شروع های کوچک، گام هایی قدرتمند در مسیر بازگشت به مطالعه هستند. هر قدم، حتی اگر ناچیز باشد، ارزش دارد و به شما کمک می کند تا بر سکون و بی عملی غلبه کنید.

جمع بندی

احساس چرا نمیتونم درس بخونم یک چالش رایج اما قابل حل است. این وضعیت اغلب ریشه در عوامل روانشناختی مانند ناامیدی، اضطراب و کمال گرایی، عوامل محیطی نظیر حواس پرتی های دیجیتال و محیط نامناسب، و نیز روش های ناکارآمد مطالعه و برنامه ریزی دارد. کلید غلبه بر این چالش، درک عمیق این دلایل و سپس پیاده سازی گام های عملی و راهکارهای اثربخش است.

با بازسازی ذهنی و روانی، بهینه سازی محیط مطالعه، و استفاده از استراتژی های کارآمد یادگیری مانند تکنیک پومودورو و مرور منظم، می توانید انگیزه از دست رفته خود را بازیابید و بهره وری تحصیلی تان را افزایش دهید. به خاطر داشته باشید که کمک گرفتن از مشاوران تحصیلی و روانشناسان در صورت لزوم، نشانه ای از قدرت و هوشمندی است. با صبر، پیوستگی و خودباوری، مسیر شما به سوی موفقیت تحصیلی هموار خواهد شد.

سوالات متداول

چرا با وجود علاقه، نمی توانم درس بخوانم؟

این مشکل اغلب ناشی از عوامل درونی مانند اضطراب، کمال گرایی، ترس از شکست، یا حتی ناامیدی پنهان است که مانع از شروع یا ادامه مطالعه می شود. گاهی اوقات، نداشتن یک هدف مشخص و ملموس یا استفاده از روش های مطالعه ناکارآمد نیز این احساس را تشدید می کند. شما تمایل دارید، اما موانع روانی یا تکنیکی اجازه عمل را نمی دهند.

نزدیک امتحانات است و هیچ انگیزه ای برای درس خواندن ندارم، چه کنم؟

در این شرایط، به جای هدف گذاری های بزرگ و کمال گرایانه، با شروع های کوچک آغاز کنید. مثلاً فقط برای ۱۰ تا ۱۵ دقیقه مطالعه کنید و از تکنیک پومودورو بهره بگیرید. برنامه ریزی واقع بینانه برای مرور مباحث اصلی، اولویت بندی مطالب، و دوری از عوامل حواس پرتی (به خصوص گوشی موبایل) می تواند مؤثر باشد. همچنین، برای کاهش استرس، به خودتان زمان استراحت کافی بدهید.

گوشی موبایل تمرکزم را از بین برده، چطور آن را مدیریت کنم؟

برای مدیریت استفاده از گوشی و افزایش تمرکز، می توانید از تکنیک های زیر استفاده کنید: گوشی را در زمان مطالعه از دسترس خود دور کنید (مثلاً در اتاق دیگر بگذارید)، از اپلیکیشن های مسدودکننده (مانند Forest) استفاده کنید، زمان مشخصی را برای چک کردن پیام ها و شبکه های اجتماعی تعیین کنید و خارج از آن زمان ها به گوشی دست نزنید، یا حتی آن را در حالت پرواز قرار دهید.

آیا مرور درس ها ضروری است یا فقط خواندن کافیست؟

مرور درس ها کاملاً ضروری است و حتی می توان گفت مهم تر از صرفاً خواندن است. مغز اطلاعات را به سرعت فراموش می کند، مگر اینکه به طور منظم مرور شوند. مرور فعال (مانند پرسش از خود، خلاصه نویسی و آزمون های کوچک) به تثبیت مطالب در حافظه بلندمدت کمک می کند و از فراموشی مطالب درسی جلوگیری می نماید. چرخه مرور منظم (کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت) کلید یادگیری عمیق و پایدار است.

آیا اگر پایه ام ضعیف باشد، باز هم می توانم موفق شوم؟

بله، قطعاً. ضعیف بودن پایه در یک یا چند درس، به معنای ناتوانی در موفقیت نیست. بسیاری از افراد با پایه ضعیف، با تلاش و برنامه ریزی صحیح توانسته اند به موفقیت های چشمگیری دست یابند. ابتدا نقاط ضعف خود را شناسایی کنید، سپس با استفاده از منابع کمک آموزشی مناسب، کلاس های تقویتی یا کمک مشاور تحصیلی، به تقویت پایه های خود بپردازید. تمرکز بر مباحث بنیادی و گام به گام پیش رفتن، بسیار مهم است. هرگز برای شروع مجدد و ساختن یک پایه قوی دیر نیست.