تاریخچه پیتزا مارگاریتا

پیتزا مارگاریتا بیش از یک غذای ساده نمادی از سادگی اصالت و فرهنگ غنی ایتالیاست. این ترکیب دلپذیر از گوجه فرنگی پنیر موزارلا ریحان تازه و روغن زیتون با رنگ هایی که یادآور پرچم ایتالیا هستند در طول زمان جایگاه ویژه ای در قلب علاقه مندان به آشپزی و غذاهای بین المللی پیدا کرده است. اما این پیتزای کلاسیک چگونه متولد شد و چه مسیری را پیمود تا به شهرت جهانی دست یابد؟ ریشه های این غذای محبوب به شهر پرشور ناپل در جنوب ایتالیا بازمی گردد جایی که هنر پخت پیتزا قرن هاست بخشی جدایی ناپذیر از زندگی روزمره مردم بوده است. درک تاریخچه پیتزا مارگاریتا نه تنها سفری است به گذشته آشپزی ایتالیایی بلکه پرده از داستانی برمی دارد که نشان می دهد چگونه مواد اولیه ساده با خلاقیت و کمی شانس می توانند به یک پدیده جهانی تبدیل شوند.

تاریخچه پیتزا مارگاریتا

پیتزا مارگاریتا این نماد آشپزی ایتالیایی که شهرتی جهانی دارد ریشه های عمیقی در سنت های غذایی شهر ناپل در منطقه کامپانیا در جنوب ایتالیا دارد. داستان پیدایش آن به قرن نوزدهم میلادی بازمی گردد زمانی که پیتزا در ناپل دیگر تنها یک غذای خیابانی ساده برای طبقه کارگر نبود بلکه به تدریج جای خود را در میان اقشار مختلف جامعه باز می کرد. ناپل در آن دوران شهری پر جنب و جوش و بندری شلوغ بود که به دلیل فقر نسبی در جنوب ایتالیا غذاهای ارزان و سیرکننده مانند پیتزا در آن بسیار محبوب بودند. پیتزافروشی ها (پیتزایولوها) با استفاده از تنورهای هیزمی نان های مسطحی را با انواع مواد اولیه ساده مانند سیر روغن زیتون گوجه فرنگی (که از قرن هجدهم در ایتالیا رواج یافته بود) و گاهی پنیر می پختند.

خاستگاه

خاستگاه دقیق پیتزا مارگاریتا به طور کامل مستند نشده است و ترکیبی از واقعیت و افسانه را در بر می گیرد. با این حال آنچه مسلم است این است که این پیتزا در شهر ناپل متولد شده است. پیش از ظهور پیتزا مارگاریتا با نام فعلی اش انواع مختلفی از پیتزاهای ساده در ناپل وجود داشتند. به عنوان مثال پیتزا مارینارا که ترکیبی از گوجه فرنگی سیر پونه کوهی و روغن زیتون است حتی قدیمی تر از مارگاریتا محسوب می شود. مستندات تاریخی نشان می دهند که ترکیبی از گوجه فرنگی موزارلا و ریحان پیش از سال ۱۸۸۹ نیز در ناپل شناخته شده بود و در کتاب هایی که سنت های ناپلی را توصیف می کردند به آن اشاره شده است. بنابراین در حالی که داستان ملکه مارگاریتا شهرت این پیتزا را تثبیت کرد ایده استفاده از این سه ماده اولیه در کنار هم ابداع ناگهانی یک سرآشپز نبوده بلکه تکاملی از سنت های پخت پیتزا در ناپل بوده است.

داستان پیتزا مارگاریتا مشهورترین پیتزای جهان!

مشهورترین روایت در مورد پیدایش پیتزا مارگاریتا به سال ۱۸۸۹ بازمی گردد. طبق این داستان که به سرعت در تاریخ آشپزی ایتالیا فراگیر شد پادشاه اومبرتو اول و همسرش ملکه مارگاریتا از ساووی در سفری به ناپل اقامت داشتند. ملکه که از غذاهای درباری خسته شده بود تمایل نشان داد که غذاهای محلی ناپل به ویژه پیتزا را امتحان کند. رافائله اسپوزیتو سرآشپز پیتزافروشی برندی (یا پیتزای پیتزاریای برادران اسپوزیتو طبق برخی روایات) مأمور شد تا پیتزایی برای ملکه تهیه کند. اسپوزیتو سه نوع پیتزا را آماده کرد اما پیتزایی که بیش از همه مورد توجه ملکه قرار گرفت پیتزایی بود که با سه ماده اولیه ساده و رنگین تهیه شده بود: گوجه فرنگی قرمز پنیر موزارلا سفید و برگ های ریحان سبز. این ترکیب رنگ ها به طور تصادفی یا عمدی رنگ های پرچم تازه متحد شده ایتالیا را تداعی می کرد. گفته می شود ملکه مارگاریتا از این پیتزا بسیار خوشش آمد و اسپوزیتو به افتخار او نام این پیتزا را «پیتزا مارگاریتا» گذاشت. این داستان چه کاملاً واقعی باشد و چه تا حدودی رنگ و بوی افسانه به خود گرفته باشد نقش مهمی در شهرت و محبوبیت جهانی این پیتزا ایفا کرد و آن را به نمادی از وحدت و هویت ملی ایتالیا تبدیل کرد.

ویژگی های پیتزا مارگاریتا

پیتزا مارگاریتا با وجود سادگی ظاهری دارای ویژگی های منحصربه فردی است که آن را از سایر انواع پیتزا متمایز می کند و به محبوبیت پایدار آن کمک کرده است. این ویژگی ها نه تنها به طعم و بافت آن مربوط می شوند بلکه جنبه های فرهنگی و اقتصادی را نیز در بر می گیرند. تمرکز بر کیفیت مواد اولیه و روش های سنتی پخت هسته اصلی تمایز مارگاریتاست. این پیتزا با تکیه بر عناصر پایه و اساسی تجربه ای خالص و اصیل از طعم های مدیترانه ای را ارائه می دهد که در عین حال هم رضایت بخش و هم سبک است. در ادامه به بررسی جزئیات این ویژگی ها می پردازیم که هر یک به نوبه خود در جایگاه خاص مارگاریتا در دنیای آشپزی سهیم هستند.

رسپی ساده

یکی از برجسته ترین ویژگی های پیتزا مارگاریتا سادگی رسپی آن است. این پیتزا تنها از چهار ماده اصلی تشکیل شده است: گوجه فرنگی (معمولاً سس تهیه شده از گوجه های سن مارزانو) پنیر موزارلای تازه برگ های ریحان تازه و روغن زیتون فوق بکر. این سادگی نه تنها تهیه آن را در خانه نسبتاً آسان می کند بلکه امکان برجسته شدن طعم طبیعی و کیفیت هر یک از مواد اولیه را فراهم می آورد. برخلاف بسیاری از پیتزاهای مدرن که با انواع مختلفی از مواد رویه پوشانده می شوند مارگاریتا نشان می دهد که چگونه با استفاده از چند ماده باکیفیت می توان طعمی پیچیده و عمیق خلق کرد. این سادگی فلسفه ای در آشپزی ایتالیایی را بازتاب می دهد که بر احترام به مواد اولیه و پرهیز از پیچیدگی های غیرضروری تأکید دارد.

ظاهری هیجان انگیز

ظاهر پیتزا مارگاریتا به خودی خود جذاب و هیجان انگیز است. ترکیب رنگ های قرمز روشن گوجه فرنگی سفید شیری پنیر موزارلای ذوب شده و سبز زنده برگ های ریحان تازه تابلویی زیبا و اشتهاآور را خلق می کند. این پالت رنگی نه تنها از نظر بصری دلپذیر است بلکه همانطور که در داستان پیدایش آن ذکر شد نمادی از پرچم ایتالیاست که بار فرهنگی و هویتی به این پیتزا می بخشد. خمیر نازک با لبه های پف کرده و گاهی کمی سوخته (Cornicione) که نتیجه پخت در حرارت بسیار بالاست به جذابیت بصری آن می افزاید. یک پیتزا مارگاریتای خوب پخته شده با توزیع متناسب مواد رویه و رنگ های درخشان منظره ای است که قبل از چشیدن طعم حس بینایی را تحریک می کند.

پیتزای سالم

در مقایسه با بسیاری از انواع پیتزاهای دیگر که ممکن است حاوی مقادیر زیادی گوشت فرآوری شده پنیر اضافی و سس های سنگین باشند پیتزا مارگاریتا یک گزینه نسبتاً سالم تر محسوب می شود. مواد اولیه آن سرشار از مواد مغذی هستند. گوجه فرنگی منبع عالی ویتامین C و آنتی اکسیدانی قوی به نام لیکوپن است که با حرارت دیدن فعال تر می شود. پنیر موزارلا پروتئین و کلسیم مورد نیاز بدن را تأمین می کند (هرچند باید در مصرف آن اعتدال را رعایت کرد). ریحان تازه علاوه بر عطر دلپذیر دارای خواص ضدالتهابی و آنتی اکسیدانی است. روغن زیتون فوق بکر نیز منبع چربی های سالم تک اشباع نشده و آنتی اکسیدان هاست. البته سلامت کلی پیتزا به کیفیت و مقدار مواد اولیه و همچنین اندازه سهم بستگی دارد اما در پایه و اساس مارگاریتا پتانسیل یک وعده غذایی متعادل تر را نسبت به پیتزاهای پرملات تر دارد.

خمیر نازک و منحصر بفرد

یکی از ارکان اصلی پیتزا مارگاریتا اصیل خمیر آن است که به روش ناپلی تهیه می شود. این خمیر از آرد گندم نرم نوع «00» آب مخمر و نمک تهیه می شود و نیازمند ورز دادن دقیق و زمان کافی برای تخمیر طولانی است. نتیجه این فرآیند خمیری بسیار نرم و انعطاف پذیر است که قابلیت کشیده شدن تا نازکی تقریباً شفاف را دارد در حالی که لبه های آن (cornicione) در هنگام پخت به زیبایی پف کرده و متخلخل می شوند. پخت در تنور هیزمی با دمای بسیار بالا (حدود ۴۸۵ درجه سانتی گراد) در مدت زمان بسیار کوتاه (حدود ۶۰ تا ۹۰ ثانیه) باعث می شود که خمیر به سرعت بپزد بافتی نرم و کمی مرطوب در مرکز و لبه ای سبک هوادار و کمی زغالی پیدا کند. این بافت منحصربه فرد خمیر ناپلی تجربه ای کاملاً متفاوت از پیتزاهای با خمیر ضخیم تر یا تردتر ارائه می دهد.

طعم فوق العاده

طعم پیتزا مارگاریتا شاهکاری از هارمونی و تعادل است. شیرینی طبیعی و کمی اسیدی سس گوجه فرنگی با طعم ملایم و خامه ای پنیر موزارلای ذوب شده ترکیب می شود. عطر تازه و کمی فلفلی ریحان لایه ای از پیچیدگی و طراوت را اضافه می کند در حالی که روغن زیتون فوق بکر غنا و عمق به طعم کلی می بخشد. خمیر پخته شده با طعم نان تازه و نت های دودی حاصل از تنور هیزمی پایه ای محکم برای این سمفونی طعم ها فراهم می آورد. هر لقمه از پیتزا مارگاریتا ترکیبی متعادل از این عناصر است که هیچ یک بر دیگری غالب نمی شوند. این سادگی در مواد به هر یک از آن ها اجازه می دهد تا طعم واقعی خود را به نمایش بگذارند و در کنار هم تجربه ای به یاد ماندنی و دلپذیر خلق کنند.

پیتزای اقتصادی

در زمان پیدایش خود در ناپل پیتزا یک غذای اقتصادی و در دسترس برای طبقات پایین جامعه بود. پیتزا مارگاریتا نیز با استفاده از مواد اولیه نسبتاً ارزان و در دسترس در منطقه مدیترانه – گوجه فرنگی پنیر ریحان و روغن زیتون – در ابتدا یک گزینه اقتصادی محسوب می شد. حتی امروز نیز در مقایسه با پیتزاهایی که شامل انواع گوشت ها سبزیجات خاص یا پنیرهای گران قیمت هستند پیتزا مارگاریتا اغلب یکی از ارزان ترین گزینه ها در منوی پیتزافروشی های اصیل است. این جنبه اقتصادی در طول تاریخ به محبوبیت گسترده آن کمک کرده است و آن را به گزینه ای مطلوب برای افراد با بودجه های مختلف تبدیل کرده است بدون اینکه کیفیت یا طعم آن به خطر بیفتد.

آماده سازی سریع

یکی دیگر از ویژگی های عملی پیتزا مارگاریتا سرعت آماده سازی و پخت آن است. پس از آماده سازی خمیر (که البته خود فرآیندی زمان بر است) مونتاژ پیتزا بسیار سریع انجام می شود. سس گوجه فرنگی به سرعت روی خمیر پخش می شود پنیر موزارلا اضافه می شود و سپس چند برگ ریحان و کمی روغن زیتون. پخت پیتزا در تنورهای هیزمی با دمای بسیار بالا نیز تنها حدود یک دقیقه طول می کشد. این سرعت بالا در پخت پیتزا مارگاریتا را به گزینه ای ایده آل برای سرو در حجم بالا در پیتزافروشی های شلوغ تبدیل کرده است. این کارایی در فرآیند پخت بخشی از جذابیت آن به عنوان یک فست فود اصیل ایتالیایی است که طعم عالی را با سرعت ارائه می دهد.

مارگاریتا معروفترین پیتزای ایتالیایی

پیتزا مارگاریتا بدون شک معروف ترین و شناخته شده ترین نوع پیتزا در سراسر جهان است و به عنوان نمادی از آشپزی ایتالیایی شناخته می شود. شهرت آن فراتر از مرزهای ایتالیا رفته و در هر کشوری که پیتزا در آن محبوب است مارگاریتا جایگاه ویژه ای در منوها دارد. این شهرت نه تنها به دلیل داستان جذاب پیدایش آن و ارتباطش با ملکه مارگاریتاست بلکه به خاطر طعم متعادل مواد اولیه باکیفیت و سادگی اصیل آن است که برای بسیاری از مردم جذاب است. مارگاریتا اغلب به عنوان معیاری برای ارزیابی کیفیت یک پیتزافروشی در نظر گرفته می شود؛ اگر یک پیتزافروشی بتواند یک مارگاریتای خوب تهیه کند احتمالاً در تهیه سایر پیتزاها نیز موفق خواهد بود. این پیتزا به عنوان نقطه شروعی برای آشنایی با دنیای پیتزاهای ناپلی و ایتالیایی عمل می کند و پایه بسیاری از نوآوری ها و تغییرات بعدی در دنیای پیتزا بوده است.

پیتزا مارگاریتا و فرهنگ غذایی

پیتزا مارگاریتا نقش مهمی در فرهنگ غذایی ایتالیا و جهان ایفا می کند. در ایتالیا به ویژه در ناپل پخت و مصرف پیتزا مارگاریتا یک سنت مقدس محسوب می شود و قوانین سختگیرانه ای برای تهیه پیتزای ناپلی اصیل (مانند آنچه توسط انجمن Vera Pizza Napoletana تعیین شده است) وجود دارد که مارگاریتا یکی از نمونه های اصلی آن است. این پیتزا نمادی از سادگی کیفیت و لذت بردن از غذاهای خانگی و اصیل است. در سطح جهانی مارگاریتا به عنوان سفیر آشپزی ایتالیایی عمل کرده و به معرفی سبک پیتزای ناپلی به مردم سراسر دنیا کمک کرده است. این پیتزا اغلب با دورهمی های دوستانه و خانوادگی سادگی زندگی و طعم های مدیترانه ای مرتبط است. محبوبیت پایدار آن نشان می دهد که چگونه یک غذای ساده می تواند به یک پدیده فرهنگی تبدیل شود و در طول نسل ها و فرهنگ های مختلف مورد علاقه باقی بماند.

پیتزا مارگاریتا به افتخار چه کسی نامگذاری شد؟

طبق مشهورترین روایت پیتزا مارگاریتا در سال ۱۸۸۹ به افتخار ملکه مارگاریتا از ساووی همسر پادشاه اومبرتو اول ایتالیا نامگذاری شد. او در سفری به ناپل از طعم و ظاهر این پیتزا که با رنگ های پرچم ایتالیا تزیین شده بود خوشش آمد.

مواد اصلی پیتزا مارگاریتا چیست؟

مواد اصلی پیتزا مارگاریتا شامل سس گوجه فرنگی (معمولاً از گوجه های سن مارزانو) پنیر موزارلای تازه برگ های ریحان تازه و روغن زیتون فوق بکر است که روی خمیر نازک پیتزای ناپلی قرار می گیرند.

رنگ های پیتزا مارگاریتا نماد چه چیزی هستند؟

رنگ های پیتزا مارگاریتا – قرمز گوجه فرنگی سفید پنیر موزارلا و سبز ریحان – نمادی از رنگ های پرچم ملی ایتالیا هستند و به همین دلیل این پیتزا با هویت و وحدت ایتالیا پیوند خورده است.

پیتزا مارگاریتا برای اولین بار در کجا پخته شد؟

پیتزا مارگاریتا برای اولین بار در شهر ناپل در منطقه کامپانیا در جنوب ایتالیا پخته شد. این شهر به عنوان زادگاه پیتزای ناپلی و سنت های مربوط به آن شناخته می شود.