لیست نماد های فارکس

نمادهای فارکس، کدهای اختصاری استانداردی هستند که ابزارهای معاملاتی گوناگون در بازار ارز جهانی را نمایش می دهند. این نمادها که توسط سازمان ISO 4217 استانداردسازی شده اند، شامل جفت ارزها، کالاها، شاخص ها، سهام، اوراق قرضه و ارزهای دیجیتال می شوند و نقشی اساسی در شناسایی، تحلیل و اجرای معاملات ایفا می کنند.

بازار فارکس به عنوان بزرگترین و پرنقدشونده ترین بازار مالی جهان، میزبان طیف وسیعی از دارایی های قابل معامله است. درک صحیح نمادهای معاملاتی برای هر معامله گر، از مبتدی تا حرفه ای، حیاتی است؛ چرا که این نمادها زبان مشترک بین پلتفرم های معاملاتی، تحلیل گران و سرمایه گذاران به شمار می روند. شناسایی دقیق هر نماد، نه تنها به سرعت بخشیدن به فرآیند تحلیل و معامله کمک می کند، بلکه از بروز اشتباهات احتمالی در معاملات پیچیده نیز جلوگیری می نماید. این مقاله با هدف ارائه یک راهنمای جامع و دقیق در مورد انواع نمادهای معاملاتی در فارکس تدوین شده است تا دانش شما را در این حوزه عمق بخشد و به شما در اتخاذ تصمیمات آگاهانه تر یاری رساند.

نماد در فارکس چیست؟ (مفاهیم پایه)

در بستر بازار فارکس، نماد (Symbol) یا تیکر (Ticker) یک شناسه منحصربه فرد و اختصاری است که برای نمایش یک ابزار مالی خاص مورد استفاده قرار می گیرد. این ابزار می تواند یک جفت ارز، یک کالا، یک شاخص سهام، یک سهام شرکت یا حتی یک ارز دیجیتال باشد. وجود این نمادها، فرایند شناسایی، پیگیری و معامله دارایی ها را در میان هزاران ابزار موجود در بازار، به شکلی سریع و بدون ابهام ممکن می سازد.

اهمیت نمادها در فارکس از چند جهت قابل توجه است. اولاً، آن ها به عنوان یک زبان استاندارد جهانی عمل می کنند و اطمینان می دهند که یک دارایی خاص، در هر نقطه از جهان و در هر پلتفرم معاملاتی، با همان کد شناسایی می شود. ثانیاً، استفاده از نمادهای کوتاه و خوانا، از پیچیدگی و طولانی بودن نام کامل دارایی ها جلوگیری می کند و سرعت اجرای معاملات را به شکل قابل ملاحظه ای افزایش می دهد. ثالثاً، این کدها به معامله گران امکان می دهند تا به راحتی بین ابزارهای مختلف جابجا شوند و داده های قیمتی و نمودارها را بدون سردرگمی مشاهده و تحلیل کنند. بدون نمادهای استاندارد، معامله گری در بازاری به وسعت و پیچیدگی فارکس تقریباً غیرممکن خواهد بود.

ساختار عمومی یک نماد در فارکس، به ویژه برای جفت ارزها، از دو بخش اصلی تشکیل شده است: ارز پایه (Base Currency) و ارز مظنه (Quote Currency). ارز پایه، ارزی است که در سمت چپ نماد قرار می گیرد و مقدار آن ثابت (معمولاً یک واحد) در نظر گرفته می شود. ارز مظنه، ارزی است که در سمت راست نماد می آید و نشان دهنده مقدار مورد نیاز از آن برای خرید یک واحد از ارز پایه است. به عنوان مثال، در نماد EUR/USD، یورو (EUR) ارز پایه و دلار آمریکا (USD) ارز مظنه است. این نماد نشان می دهد که برای خرید یک یورو، چه مقدار دلار آمریکا باید پرداخت شود. این ساختار منطقی، اساس خوانش و درک حرکات قیمتی در بازار فارکس را تشکیل می دهد.

نحوه خواندن نمادها و ساختار کدهای ارزی

درک صحیح نمادها، سنگ بنای فعالیت در بازارهای مالی است. هر نماد داستانی از ترکیب دارایی ها و ارزش نسبی آن ها را روایت می کند. برای درک عمیق تر، ابتدا باید با مفهوم کدهای ارزی و سپس نحوه خواندن جفت ارزها آشنا شویم.

کد ارزی (Currency Code) چیست؟

کد ارزی، یک کد سه حرفی استاندارد است که توسط سازمان بین المللی استانداردسازی (ISO) و بر اساس استاندارد ISO 4217 تعریف می شود. هدف اصلی این استاندارد، ایجاد یک روش یکپارچه و بین المللی برای شناسایی ارزهای مختلف است تا از هرگونه ابهام و خطا در معاملات بین المللی و بازارهای مالی جلوگیری شود. این استاندارد شامل کدهای الفبایی و عددی است، اما در بازار فارکس و به طور کلی در کاربردهای رایج، کدهای الفبایی سه حرفی بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند.

ساختار این کدهای سه حرفی به این صورت است که معمولاً دو حرف اول نمایانگر کد کشور یا منطقه مربوطه (بر اساس استاندارد ISO 3166) و حرف سوم نشان دهنده نام واحد پولی آن کشور است. این طراحی هوشمندانه، امکان شناسایی سریع و بصری ارزها را فراهم می آورد:

• USD:

  US

  برای United States (ایالات متحده) و

  D

  برای Dollar (دلار).

• GBP:

  GB

  برای Great Britain (بریتانیای کبیر) و

  P

  برای Pound (پوند).

• CHF:

  CH

  از نام لاتین Confoederatio Helvetica (کنفدراسیون هلوتیکا)، نام رسمی سوئیس، برگرفته شده و

  F

  نشان دهنده Franc (فرانک) است. جالب است بدانید که این نام به قبایل هلوتیا اشاره دارد که پیش تر در منطقه کنونی سوئیس زندگی می کردند.

• JPY:

  JP

  برای Japan (ژاپن) و

  Y

  برای Yen (ین). کلمه ین در زبان ژاپنی به معنای دایره یا شیء گرد است.

نحوه خواندن جفت ارزها

در بازار فارکس، ارزها همیشه به صورت جفتی معامله می شوند؛ به این معنی که ارزش یک ارز در برابر ارز دیگر سنجیده می شود. این ترکیب جفتی، اساس معاملات خرید و فروش در فارکس است. نحوه خواندن جفت ارزها از قاعده ارز پایه به ارز مظنه پیروی می کند. به عنوان مثال، EUR/USD به صورت یورو به دلار خوانده می شود. این بدان معناست که شما در حال سنجش ارزش یورو بر حسب دلار آمریکا هستید.

جفت ارزها ممکن است به دو صورت نمایش داده شوند: پیوسته (مانند EURUSD) یا با اسلش جدا شده (مانند EUR/USD). هر دو حالت یک مفهوم را منتقل می کنند و انتخاب بین آن ها بیشتر به ترجیحات پلتفرم معاملاتی یا خوانایی بصری بستگی دارد.

استاندارد ترتیب جفت ارزها

ممکن است این سوال مطرح شود که چرا جفت ارزهایی مانند EURUSD رایج هستند، اما USDEUR کمتر مورد استفاده قرار می گیرد؟ این موضوع به یک استاندارد نانوشته در بازار بازمی گردد که معامله گران تمایل دارند ارزش جفت ارز بالاتر از یک باشد. به همین دلیل، معمولاً ارزی که ارزش بیشتری دارد یا از قدرت اقتصادی بالاتری برخوردار است، به عنوان ارز پایه (سمت چپ) قرار می گیرد تا نسبت قیمتی بالاتر از یک حفظ شود. این امر به تحلیل و درک سریع تر نوسانات قیمتی کمک می کند. با این حال، برخی بروکرها ممکن است نماد معکوس را نیز برای معامله ارائه دهند، اما این کار لزوماً ضروری نیست؛ زیرا فروش دلار در برابر یورو، همانند خرید یورو در برابر دلار است و نتیجه معاملاتی یکسانی دارد.

دسته بندی جامع نمادها در فارکس

بازار فارکس فراتر از تنها معاملات ارزی است و شامل طیف وسیعی از دارایی های مالی است که می توان آن ها را از طریق قراردادهای مابه التفاوت (CFD) معامله کرد. شناخت این دسته بندی ها به معامله گران کمک می کند تا با دیدی جامع تر به بازار نگاه کنند و فرصت های معاملاتی متنوع را شناسایی نمایند.

۳.۱. جفت ارزها (Currency Pairs)

جفت ارزها هسته اصلی بازار فارکس را تشکیل می دهند و بیشترین حجم معاملات را به خود اختصاص داده اند. این جفت ها بر اساس نقدشوندگی، حجم معاملات و اقتصادهای مرتبط به سه دسته اصلی تقسیم می شوند:

الف) جفت ارزهای اصلی (Major Pairs)

این دسته شامل دلار آمریکا (USD) در کنار یکی از شش ارز اصلی دیگر جهان است. ویژگی های بارز جفت ارزهای اصلی، بالاترین حجم معاملات، نقدشوندگی فوق العاده بالا، اسپرد (اختلاف قیمت خرید و فروش) بسیار پایین و نوسانات نسبتاً قابل پیش بینی است که آن ها را برای معامله گران در سطوح مختلف، به ویژه تازه کاران، جذاب می سازد.

ب) جفت ارزهای کراس (Cross Pairs / Minor Pairs)

جفت ارزهای کراس شامل دو ارز اصلی هستند، اما هیچ یک از آن ها دلار آمریکا نیست. این جفت ارزها نقدشوندگی کمتری نسبت به جفت ارزهای اصلی دارند و معمولاً نوسانات بیشتری را تجربه می کنند. معامله بر روی جفت ارزهای کراس برای معامله گران باتجربه تر مناسب تر است، زیرا نیاز به درک عمیق تری از پویایی بازار و عوامل تاثیرگذار بر ارزهای تشکیل دهنده دارد.

ج) جفت ارزهای اگزوتیک (Exotic Pairs)

جفت ارزهای اگزوتیک از ترکیب یک ارز اصلی با یک ارز از اقتصادهای نوظهور یا کوچک تر تشکیل می شوند. این جفت ارزها معمولاً کمترین حجم معاملات را دارند و در نتیجه، اسپرد بالا، نقدشوندگی پایین و نوسانات شدید از ویژگی های بارز آن هاست. معامله بر روی جفت ارزهای اگزوتیک ریسک بسیار بالایی دارد و تنها به معامله گران حرفه ای که تجربه و دانش کافی در مدیریت ریسک و تحلیل بازارهای خاص را دارند، توصیه می شود.

چرا یوان چین (CNY) در فارکس کمتر معامله می شود؟

با وجود قدرت اقتصادی فزاینده چین و حجم بالای تجارت بین المللی این کشور، یوان چین (CNY) به اندازه سایر ارزهای اصلی مانند دلار آمریکا یا یورو، به صورت آزادانه در بازار فارکس معامله نمی شود. دلیل اصلی این محدودیت، کنترل شدید بانک مرکزی چین (People’s Bank of China – PBOC) بر نرخ ارز یوان است. بانک مرکزی چین نرخ یوان را به صورت روزانه تعیین می کند و اجازه نوسانات گسترده و آزادانه آن را در بازار بین المللی نمی دهد. یوان یک ارز غیرقابل تبادل آزادانه است، به این معنی که نمی توان آن را به راحتی و بدون محدودیت های دولتی به سایر ارزها تبدیل کرد. این سیاست به دولت چین اجازه می دهد تا بر اقتصاد خود کنترل بیشتری داشته باشد و از نوسانات شدید ارزی که می تواند بر صادرات و واردات تأثیر بگذارد، جلوگیری کند. بنابراین، علی رغم اهمیت اقتصادی چین، یوان به عنوان یک جفت ارز اصلی در فارکس شناخته نمی شود و معمولاً معاملات آن تحت شرایط خاص و با نقدشوندگی محدودتری صورت می گیرد.

شناخت دقیق نمادها و دسته بندی آن ها، از جمله تفاوت های میان جفت ارزهای اصلی، کراس و اگزوتیک، برای هر معامله گری که قصد فعالیت حرفه ای در بازار فارکس را دارد، ضروری است. این دانش، پایه و اساس تصمیم گیری های معاملاتی آگاهانه و مدیریت ریسک اثربخش را تشکیل می دهد.

۳.۲. فلزات گرانبها (Precious Metals)

فلزات گرانبها، به ویژه طلا و نقره، از دیرباز به عنوان دارایی های امن و ابزاری برای حفظ ارزش در برابر تورم یا نااطمینانی های اقتصادی مورد توجه بوده اند. در بازار فارکس، این فلزات نیز به صورت قراردادهای مابه التفاوت (CFD) قابل معامله هستند. نمادهای این دسته معمولاً با حرف X شروع می شوند که نشان دهنده یک شاخص یا دارایی قابل معامله در برابر ارز است و به این معناست که خود فلز به طور فیزیکی مبادله نمی شود، بلکه قرارداد بر سر تفاوت قیمت آن معامله می شود. پس از X، کدهای شیمیایی فلزات (مانند AU برای طلا یا AG برای نقره) و سپس کد ارز مظنه (معمولاً USD) قرار می گیرد.

XAU

X

AU

Aurum

XAG

X

AG

Argentum

XPT

X

PT

XPD

X

PD

COPPER

NICKEL

۳.۳. منابع انرژی (Energy Commodities)

منابع انرژی مانند نفت خام و گاز طبیعی، از پرنوسان ترین و پرمعامله ترین کالاها در بازار فارکس هستند. قیمت این کالاها تحت تأثیر عوامل ژئوپلیتیکی، عرضه و تقاضای جهانی، و داده های اقتصادی کلان قرار می گیرد.

WTI

BRN

۳.۴. سایر کامودیتی ها (Soft Commodities)

این دسته شامل محصولات کشاورزی و سایر کالاهای نرم می شود که نقش حیاتی در اقتصاد جهانی و صنایع غذایی ایفا می کنند. نوسانات قیمتی آن ها می تواند تحت تأثیر شرایط آب و هوایی، سیاست های کشاورزی و تغییرات در تقاضای جهانی قرار گیرد.

۳.۵. شاخص های سهام (Indices)

شاخص های سهام، نماینده عملکرد کلی یک بخش خاص از اقتصاد یا کل بازار سهام یک کشور هستند. معامله بر روی شاخص ها به معامله گران امکان می دهد تا بدون خرید تک تک سهام، روی عملکرد کلی اقتصاد یا یک صنعت خاص سرمایه گذاری کنند. این شاخص ها تحت تأثیر اخبار اقتصادی کلان، گزارش های درآمد شرکت ها و تغییرات در احساسات بازار قرار می گیرند.

۳.۶. سهام (Stocks – CFD)

در بازار فارکس، معامله سهام اغلب به صورت قراردادهای مابه التفاوت (CFD) انجام می شود. این به معامله گران امکان می دهد تا بدون نیاز به مالکیت واقعی سهام، روی نوسانات قیمت آن ها سود ببرند. معاملات CFD سهام مزایایی مانند دسترسی به اهرم مالی و امکان معامله در هر دو جهت (خرید یا فروش) را ارائه می دهند.

۳.۷. اوراق قرضه (Bonds)

اوراق قرضه، ابزارهای بدهی هستند که معمولاً توسط دولت ها یا شرکت ها برای تأمین مالی منتشر می شوند. در بازار فارکس، معامله اوراق قرضه نیز اغلب به صورت CFD صورت می گیرد، به معامله گران امکان می دهد تا روی تغییرات بازدهی یا قیمت این اوراق، بدون خرید خود اوراق، معامله کنند. نمادهای اوراق قرضه معمولاً شامل کد کشور، مدت سررسید و حرف Y به معنای Yield یا بازدهی هستند.

US

10Y

UK

10Y

DE

10Y

JP

10Y

۳.۸. ارزهای دیجیتال (Cryptocurrencies)

ارزهای دیجیتال، دارایی های دیجیتالی مبتنی بر فناوری بلاکچین هستند که در سال های اخیر به دلیل نوسانات بالا و پتانسیل رشد، محبوبیت زیادی در میان معامله گران فارکس پیدا کرده اند. بسیاری از بروکرها امکان معامله جفت ارزهای کریپتو در برابر ارزهای فیات (مانند BTC/USD) یا حتی جفت ارزهای کریپتو به کریپتو را فراهم کرده اند. نوسانات شدید و عدم وابستگی مستقیم به اقتصادهای سنتی، آن ها را به ابزارهایی با ریسک و فرصت بالا تبدیل کرده است.

۴. لیست جامع و الفبایی نماد ارزهای ملی کشورها در فارکس

برای سهولت دسترسی و به عنوان یک مرجع سریع، در ادامه جدولی جامع و الفبایی از نمادهای ارزهای ملی رایج در جهان ارائه شده است. این لیست شامل کدهای استاندارد ISO 4217 است که برای شناسایی واحد پول هر کشور مورد استفاده قرار می گیرد و می تواند در فرآیندهای مالی بین المللی و تحلیل های فارکس بسیار کاربردی باشد. توجه داشته باشید که همه این ارزها لزوماً به صورت فعال در تمام بروکرها معامله نمی شوند، اما شناخت آن ها برای درک ساختار بازار جهانی ارز ضروری است.

۵. نکات مهم برای استفاده از نمادها در معامله گری

پس از آشنایی با دسته بندی ها و لیست جامع نمادهای فارکس، درک نکات کاربردی برای معامله گران حیاتی است. این نکات به شما کمک می کنند تا در محیط واقعی معاملات، از این دانش به بهترین نحو بهره ببرید و از چالش های احتمالی اجتناب کنید.

تفاوت های جزئی نمادها بین بروکرها و پلتفرم های معاملاتی

یکی از مهمترین مواردی که باید به آن توجه داشت، این است که اگرچه سازمان ISO 4217 استانداردهای جهانی را برای کدهای ارزی تعیین کرده، اما در مورد نمادهای کالاها، شاخص ها، سهام و ارزهای دیجیتال، ممکن است تفاوت های جزئی در نام گذاری نمادها بین بروکرها و پلتفرم های معاملاتی مختلف (مانند MetaTrader 4/5، cTrader یا پلتفرم های اختصاصی بروکرها) وجود داشته باشد. به عنوان مثال، نماد نفت خام آمریکا در یک بروکر ممکن است

USOIL

باشد، در حالی که در دیگری

WTI

یا حتی

OIL.WTI

نمایش داده شود. این تفاوت ها معمولاً به دلیل سیاست های داخلی بروکرها، تامین کنندگان نقدینگی آن ها یا نحوه سازماندهی دارایی ها در پلتفرم هایشان است. همواره توصیه می شود قبل از انجام معامله، نماد دقیق ابزار مورد نظر خود را در پلتفرم معاملاتی بروکرتان بررسی کنید.

اهمیت تطابق نمادها هنگام تحلیل و اجرای معاملات

تطابق نمادها بین منبع تحلیل (مانند TradingView یا سایر سایت های خبری مالی) و پلتفرم معاملاتی شما از اهمیت بالایی برخوردار است. استفاده از نماد اشتباه می تواند منجر به تحلیل نادرست یا حتی اجرای معامله بر روی دارایی اشتباه شود. این مسئله به ویژه در بازارهای پرنوسان که هر ثانیه اهمیت دارد، می تواند خسارات جبران ناپذیری به بار آورد. پیش از هر معامله، اطمینان حاصل کنید که نماد مورد نظر شما در پلتفرم معاملاتی، دقیقاً همان نمادی است که بر اساس آن تحلیل خود را انجام داده اید.

چگونگی یافتن نمادها در محیط معاملاتی

اکثر پلتفرم های معاملاتی ابزارهایی برای جستجو و یافتن نمادها در اختیار کاربران قرار می دهند. معمولاً بخشی به نام Market Watch یا Symbols وجود دارد که در آن می توانید لیست کاملی از ابزارهای قابل معامله را مشاهده کنید. در این بخش، امکان جستجو بر اساس نام دارایی (مثلاً Gold یا EUR/USD) یا کد نماد (XAUUSD یا EURUSD) وجود دارد. همچنین، پلتفرم ها معمولاً امکان نمایش همه (Show All) نمادها را فراهم می کنند تا بتوانید لیست کامل دارایی های ارائه شده توسط بروکرتان را مشاهده کنید. آشنایی با این قابلیت ها به شما کمک می کند تا به سرعت به ابزارهای مورد نیاز خود دسترسی پیدا کنید و زمان کمتری را صرف یافتن نمادها کنید.

درک کامل نمادها نه تنها به شما کمک می کند تا بازار را بهتر بخوانید و تحلیل کنید، بلکه توانایی شما را در مدیریت ریسک و بهره برداری از فرصت های معاملاتی نیز به شکل قابل توجهی افزایش می دهد.

نتیجه گیری

در این مقاله به بررسی جامع و تخصصی لیست نماد های فارکس و اهمیت آن ها در دنیای معاملات مالی پرداختیم. نمادهای معاملاتی، به عنوان شناسه های منحصربه فرد برای دارایی های مختلف، ستون فقرات فعالیت در بازارهایی نظیر فارکس را تشکیل می دهند. از جفت ارزهای اصلی و کراس گرفته تا فلزات گرانبها، منابع انرژی، شاخص های سهام، سهام شرکت ها، اوراق قرضه و حتی ارزهای دیجیتال، هر یک با نماد خاص خود شناخته می شوند و درک ساختار و کاربرد آن ها برای هر معامله گر ضروری است.

همانطور که مشاهده شد، این نمادها نه تنها به شفافیت و سرعت معاملات کمک می کنند، بلکه امکان تحلیل دقیق و جلوگیری از خطا را فراهم می آورند. شناخت ریشه شناسی برخی از این نمادها و اسامی مستعار آن ها، می تواند دید عمیق تری نسبت به فرهنگ و تاریخ بازارهای مالی به شما بدهد. با توجه به نوسانات و پیچیدگی های ذاتی بازارهای مالی، تسلط بر زبان نمادها، اولین و مهمترین گام برای ورود آگاهانه و حرفه ای به این عرصه محسوب می شود. این دانش به شما امکان می دهد تا با اطمینان بیشتری در پلتفرم های معاملاتی حرکت کنید و تصمیمات مالی خود را بر پایه اطلاعاتی دقیق و مستند اتخاذ نمایید.