خلاصه کتاب تعقیب هومر ( نویسنده لاسلو کراسناهورکایی )

کتاب «تعقیب هومر» اثر لاسلو کراسناهورکایی، روایتی عمیق و انتزاعی از گریز و سرگشتگی ابدی انسان معاصر است که با ساختاری ضدپیرنگ، خواننده را به سفری فلسفی در هزارتوی ذهن یک راوی بی نام دعوت می کند. این اثر نه تنها یک داستان، بلکه یک تجربه وجودی است که مرزهای ادبیات سنتی را درهم می شکند و با بهره گیری از مفاهیم فلسفی و هنرهای دیگر، لایه های معنایی گسترده ای را آشکار می سازد.

لاسلو کراسناهورکایی، نویسنده برجسته مجارستانی و برنده جایزه معتبر من بوکر بین المللی، به خلق جهان هایی مالیخولیایی و پر از ابهام شهرت دارد. آثار او غالباً به بررسی وضعیت انسان در برابر نیروهای نامرئی، بی معنایی زندگی و جستجوی مداوم برای یافتن جایگاهی در جهانی آشفته می پردازند. «تعقیب هومر» نیز از این قاعده مستثنی نیست و جوهره سبک و اندیشه او را به بهترین نحو به نمایش می گذارد. این مقاله تحلیلی، خلاصه ای جامع از این کتاب ارائه می دهد تا علاقه مندان به ادبیات مدرن و فلسفی، دانشجویان و پژوهشگران، و همچنین خوانندگان کنجکاو، با ماهیت، مضامین و ساختار منحصر به فرد این اثر آشنا شوند. چه چیزی این تعقیب را تا این حد دلهره آور و فکری می کند و چه ابعادی از تجربه انسانی را برملا می سازد؟

لاسلو کراسناهورکایی: پیشگام ادبیات مالیخولیایی مجارستان

لاسلو کراسناهورکایی (Laszlo Krasznahorkai)، متولد ۱۹۵۴ در مجارستان، یکی از مهم ترین و تأثیرگذارترین نویسندگان معاصر است که آثارش عموماً در ژانر پست مدرن با فضایی پادآرمان شهری، مالیخولیایی و فلسفی طبقه بندی می شوند. او در سال ۲۰۱۵ به پاس مجموعه آثارش، برنده جایزه معتبر «من بوکر بین المللی» شد؛ افتخاری که جایگاه او را در ادبیات جهانی تثبیت کرد و او را به نخستین نویسنده مجارستان تبدیل نمود که این جایزه را از آن خود می کند.

سبک نگارش کراسناهورکایی به دلیل جملات طولانی و پیچیده، استفاده مکرر از ویرگول و عدم وجود ساختار روایی سنتی شناخته می شود. این ویژگی ها، خواننده را به تأمل عمیق و مشارکت فعال در روند داستان ترغیب می کنند و او را وادار می سازند تا در هر لحظه، معانی پنهان در لایه های زیرین متن را کشف کند. آثار او غالباً به مضامین سنگین فلسفی نظیر پوچ گرایی، تنهایی، جبر و اختیار، سرگشتگی وجودی و انحطاط تمدن انسانی می پردازند.

یکی از برجسته ترین ویژگی های کارنامه کراسناهورکایی، همکاری نزدیک و تأثیر متقابل او با بلا تار (Béla Tarr)، فیلم ساز نام آشنای مجارستانی است. بلا تار چندین فیلم خود را با اقتباس از رمان های کراسناهورکایی ساخته است که از جمله معروف ترین آن ها می توان به «تانگوی شیطان» (Sátántangó) اشاره کرد که فیلمی هفت ساعته و بر اساس رمانی به همین نام از کراسناهورکایی است. جهان بینی، فضای فکری و دغدغه های فلسفی هر دو هنرمند به قدری به هم نزدیک است که بلا تار همواره ادبیات کراسناهورکایی را منبع الهام و بنیان سینمای خود می داند. این پیوند عمیق میان ادبیات و سینما، به آثار هر دو هنرمند ابعادی چندگانه بخشیده و آن ها را به نمونه هایی بی بدیل از هنر مدرن تبدیل کرده است.

دیگر آثار برجسته کراسناهورکایی که برای آشنایی بیشتر با سبک و جهان بینی او پیشنهاد می شوند، عبارتند از:

• تانگوی شیطان (Sátántangó): رمانی طولانی و پیچیده که به فروپاشی یک مزرعه اشتراکی در مجارستان پساکمونیستی می پردازد و تصویری تیره از ناامیدی و فساد ارائه می دهد.
• مقاومت مالیخولیایی (The Melancholy of Resistance): اثری دیگر که به فضای مالیخولیایی و پادآرمان شهری می پردازد و داستان ورود یک سیرک عجیب به شهری کوچک را روایت می کند که موجب آشوب و هرج و مرج می شود.
• جنگ و جنگ (War and War): داستانی درباره مردی که در جستجوی نسخه ای خطی، در سراسر جهان سفر می کند و به ماهیت حافظه و تاریخ می پردازد.

این آثار، همگی نمونه هایی از توانایی کراسناهورکایی در خلق دنیاهایی منحصر به فرد هستند که خواننده را به چالش می کشند و او را وادار به تفکر درباره عمیق ترین پرسش های وجودی می کنند.

ماهیت روایی و ساختار «تعقیب هومر»: سیالیت و وهم آلودی

کتاب «تعقیب هومر» با فرم روایتی کاملاً مدرن و سیال پیش می رود که آن را از داستان های سنتی متمایز می کند. در این اثر، با ساختاری مشخصاً ضدپیرنگ مواجه هستیم؛ به این معنا که رویدادها به صورت خطی و علت و معلولی روایت نمی شوند و خبری از اوج، گره گشایی یا پایانی مشخص نیست. زمان و مکان در داستان نامشخص و ازلی-ابدی به نظر می رسند، که به وهم آلودی و فضاسازی خاص کتاب دامن می زند. در چنین شیوه روایتی، عناصر کلاسیک داستان پردازی نظیر شخصیت پردازی های عمیق یا نقاط عطف داستانی، کمرنگ می شوند یا به کلی حذف می گردند. هدف اصلی نویسنده، خلق یک «موقعیت» یا «فضا» است، نه روایت یک داستان با شروع، میانه و پایان معین.

از همان ابتدای «تعقیب هومر»، خواننده خود را در جهانی می یابد که به طرز غریبی یادآور فضای آثار فرانتس کافکا است. راوی کتاب، که نام و هویتش هرگز فاش نمی شود، در حال گریز مداوم است. اما نه هویت تعقیب کنندگانش مشخص است و نه دلیل این فرار نامعلوم. این وضعیت بی شباهت به کاراکتر یوزف کا در رمان های کافکا، به ویژه «محاکمه» نیست که بدون دانستن علت و ماهیت اتهام، درگیر یک سیستم قضایی مرموز و بی رحم می شود. راوی کراسناهورکایی نیز در فضایی ازلی و ابدی در حال فرار است، فراری که نه سرآغاز مشخصی دارد و نه پایانی قابل تصور. این عدم شفافیت و ابهام، عنصر اصلی وحشت و سرگشتگی راوی و به تبع آن، خواننده را تشکیل می دهد.

پس از کافکا، کراسناهورکایی به وضوح تحت تأثیر ساموئل بکت، نمایشنامه نویس و رمان نویس ایرلندی نیز قرار دارد. تشابه های بارزی میان راوی «تعقیب هومر» و شخصیت های بکت، به ویژه «مالوی» (Molloy)، به چشم می خورد. همانند مالوی که سرگردان است و نمی داند به کجا می رود، راوی کراسناهورکایی نیز نمی داند از کجا و از چه کسی فرار می کند، اما این گریز با سراسیمگی و اجبار همراه است. هر دو کاراکتر، بی نام و بی هویت، سرگشته اند و اغلب با ضعف ها و مشکلات جسمی مواجه هستند؛ در «تعقیب هومر» نیز پای لنگان راوی و مشکلات جسمی او نقش پررنگی در ترسیم وضعیتش ایفا می کنند. این تشابهات نشان می دهد که کراسناهورکایی، با وام گیری از این دو غول ادبیات مدرن، جهان بینی خود را در بستر فضایی مشابه اما با پرداخت و فلسفه ای منحصر به فرد، بسط می دهد.

«تعقیب هومر» بیش از آنکه بخواهد داستان بگوید، به خلق یک موقعیت و فضا می پردازد. این کتاب دعوتی است به تجربه ای زیسته از سرگشتگی، اضطراب و گریز، جایی که حقیقت از دید خواننده پنهان می ماند و او مجبور است با ابهام و عدم قطعیت دست و پنجه نرم کند. این ویژگی ها، کتاب را به اثری چندلایه و قابل تأویل تبدیل می کنند که هر خواننده ای می تواند برداشت های متفاوتی از آن داشته باشد.

فلسفه گریز در «تعقیب هومر»: جستجوی معنا در بی پایانی

«تعقیب هومر» بیش از آنکه یک رمان با سیر روایی خطی باشد، یک اثر فلسفی عمیق است که به بررسی ابعاد وجودی انسان در شرایط گریز و سرگشتگی می پردازد. راوی در این کتاب، فرار را نه یک انتخاب، بلکه یک الزام و فریضه ای بی پایان می داند. این گریز، فعالیتی مستمر است که نباید هیچ چیز، حتی نیازهای طبیعی و لذت های انسانی، در آن خلل ایجاد کند.

الزام به فرار و هوشیاری دائمی

راوی «تعقیب هومر» به شدت از هرگونه عاملی که تمرکز او را از فرار منحرف کند، دوری می جوید. خوردن، خوابیدن، و هر نوع لذت جسمانی و روحی را نوعی فریب می شمارد که او را از مسیر اصلی اش بازمی دارد. او باید همواره در حال هوشیاری مداوم باشد، زیرا حتی لحظه ای غفلت می تواند به معنای پایان گریز و مواجهه با نیروهای نامعلومی باشد که در تعقیب او هستند. این هوشیاری، فراتر از یک نیاز فیزیکی، به یک حالت روانی و فلسفی تبدیل می شود که در آن، هرگونه آسودگی یا غفلت، خیانت به اصل وجودی فرار تلقی می گردد. او از گذشته، سرپناه، و سایه مطلق مرگ که همواره پشت سر اوست، می گریزد. این گریز، فراری از هرگونه عواقب ریشه دار در دغدغه های انسان گونه است.

گریز از توده و تشخص فردی

فرار راوی گاهی اوقات به مثابه تجلی فردیت گرایی تفسیر می شود. او از توده، از جمع و از همگن شدن می گریزد؛ گریزی که هدف آن، بازنمایی و حفظ هویت و تشخص فردی است. در جهانی که تمایل به همگون سازی و بلعیدن فردیت ها دارد، این گریز تبدیل به بیانی از مقاومت در برابر از دست دادن خود می شود. راوی، با دور شدن از آنچه جمع او را به آن سوق می دهد، تلاش می کند تا هستی مستقل خود را تعریف و تجربه کند.

اودیسه ای مدرن: پیوند با اسطوره هومر

با پیشروی داستان، اشاراتی به هومر و سفر اودیسه اش، این گمان را تقویت می کند که راوی «تعقیب هومر»، خود در حال تجربه یک اودیسه مدرن است. این سفر، بازتابی از سرگردانی و گم گشتگی انسان معاصر است؛ انسانی که در دنیای پرابهام کنونی، بی هدف در پی یافتن مکانی امن یا معنایی در زندگی خویش است. ما میراث دار هومر هستیم، با ندای آزادی در گوش، اما همزمان احاطه شده از سوی جبرهای تقدیر و در جستجوی مأمنی که بتواند به ما سکون و آرامش بخشد.

آزادی در گم گشتگی: تحلیل یک تناقض

یکی از نقل قول های کلیدی فرانتس کافکا که در این کتاب برجسته می شود، وضعیت راوی را به بهترین نحو توصیف می کند:

تو آزادی، برای همین است که گم شده ای!

این جمله، تناقض بنیادین میان آزادی و سرگشتگی را آشکار می سازد. راوی داستان، انسانی است که در گریز به سمت آزادی و انزوایی است که با تصور آن بتواند به دور از جبرهای بیرونی، تقدیر خویش را شکل دهد و بیاساید. اما آزادی و وانهادگی به گونه ای ناگسستنی در هم تنیده اند. به همان میزان که او آزاد است، «گم» شده است. آن جان پناهی که بشر در انتهای مسیر به دنبال آن است، چه بسا که مغاک و پرتگاه بعدی نباشد، بلکه صرفاً ادامه بی پایان گریز باشد. این آزادی، نه رهایی، بلکه نوعی رهاشدگی در جهانی بی کران است.

زندگی به مثابه رنج: از هدف تا پیامد

از دیدگاه لاسلو کراسناهورکایی، زندگی هدف مشخصی در پی ندارد و جستجو برای یافتن یک هدف معین در آن، مضحک به نظر می رسد. او معتقد است زندگی صرفاً گذر از فرایندی به فرایند دیگر است که به شکلی رنج آلود و طبیعی روند خود را طی می کند. رنج، خودِ زندگی است و قرار نیست چیز دیگری در میان باشد. به باور او، زندگی بیشتر از آنکه یک هدف باشد، یک پیامد است؛ نتیجه ای گریزناپذیر از هستی که در آن، رنج جزئی جدایی ناپذیر محسوب می شود. این دیدگاه، به پوچ گرایی و نهیلیسم فلسفی نزدیک است، اما با این حال، به جای تسلیم در برابر آن، راوی را به سمت یک نوع پذیرش فعالانه از وضعیت خویش سوق می دهد.

اهمیت مسیر و رفتن: تعالی در حرکت

با وجود تمام سرگشتگی ها و محدودیت های راوی، «تعقیب هومر» در نهایت به اهمیت «مسیر» و «رفتن» تأکید می کند. ارزش و معنا در خود فرآیند گریز و حرکت نهفته است، نه در رسیدن به مقصدی مشخص یا مأمنی دست نیافتنی. این ایده، با گفته الهه کالیپسو به هومر در اودیسه هم خوانی دارد، جایی که او به هومر توصیه می کند دست از غم بردارد و ادامه دهد:

ای مرد اندوهگین، غم گساری بس است. نگذار روزهایت تباه شوند. چراکه سرانجام آزادت گذاشتم که بروى.

این نقل قول، جوهره ای از امید و رهایی در دل ناامیدی را نمایان می سازد؛ این پیام که حتی در بی پایان ترین گریزها نیز، خودِ حرکت و ادامه دادن، می تواند معنایی درونی و رهایی بخش داشته باشد. فرار، در این مفهوم، دیگر صرفاً اجباری برای بقا نیست، بلکه روشی برای زیستن و تجربه بی وقفه هستی می شود.

تکامل تجربه خواندن: هم نشینی نقاشی و موسیقی

یکی از ویژگی های نوآورانه و منحصر به فرد «تعقیب هومر» که تجربه خواندن آن را به کلی دگرگون می سازد، ادغام هنرهای تجسمی و شنیداری با متن ادبی است. این کتاب فراتر از صرفاً یک متن چاپی، به یک اثر چندحسی تبدیل شده که ابعاد تازه ای از تعامل با مخاطب را می گشاید.

در انتهای هر فصل از کتاب، نقاشی هایی از مکس نویمن (Max Neumann)، هنرمند آلمانی، آورده شده است. این تصاویر غالباً انتزاعی، تیره و وهم آلود هستند و به گونه ای طراحی شده اند که با فضای مضطرب و مبهم متن همخوانی داشته باشند. این نقاشی ها، نه تنها صرفاً تزئینی نیستند، بلکه به تعمیق حس سرگشتگی، اضطراب و مالیخولیای حاکم بر داستان کمک می کنند. آن ها به خواننده اجازه می دهند تا فضای ذهنی راوی را به شکلی بصری تجربه کند و در لایه های عمیق تری از مفاهیم کتاب غرق شود. این هم نشینی متن و تصویر، روایتی مکمل را شکل می دهد که از کلمات فراتر می رود.

علاوه بر نقاشی، «تعقیب هومر» با ابتکاری دیگر، بعد شنیداری را نیز به تجربه خواندن اضافه کرده است. در ابتدای هر فصل، یک QR Code قرار داده شده که با اسکن آن توسط تلفن همراه، خواننده می تواند به قطعه موسیقی خاصی از سیلوستر میکلوس (Szilveszter Miklós) دسترسی پیدا کند. این موسیقی ها، اغلب شامل «طبّالی های نامنظم، پُرسکوت و پُرتنش» هستند که فضایی اسرارآمیز و دلهره آور را ایجاد می کنند. این ابتکار از سوی انتشارات خوب، یک تجربه بی نظیر را برای خواننده فراهم می آورد. هم نشینی صوت و متن، نه تنها به تعمیق فضای وهم آلود کتاب کمک می کند، بلکه به خواننده این امکان را می دهد که به شکلی جامع تر و غرق کننده تر با جهان ذهنی کراسناهورکایی ارتباط برقرار کند. این عناصر چندحسی، «تعقیب هومر» را به اثری پیشرو و چالش برانگیز تبدیل کرده اند که مرزهای سنتی ادبیات را درمی نوردد و از مخاطب می خواهد تا با تمام حواس خود درگیر روایت شود. این رویکرد نوآورانه، این اثر را به یکی از تجربیات بی بدیل در دنیای کتاب خوانی مدرن تبدیل می کند.

برگزیده ای از ژرفای «تعقیب هومر»

برای درک بهتر لحن، فلسفه و فضای حاکم بر «تعقیب هومر»، گزیده ای از جملات کلیدی آن ارائه می شود که جوهر وضعیت راوی و دیدگاه نویسنده را به تصویر می کشد:

قاتلان در تعقیبم هستند، و نه، قوها نه، البته که قوها نه، اصلاً نمی دانم چرا گفتم قوها – و نگفتم گوسفندها، یا کبوترها، یا توده ای سنجاقک – و برایم مهم هم نیست، صرفاً چیزی بود که از دهانم پرید و برای همین با خودم می گویم قاتلان، نه قوها، چیزکی که مدام با خودم تکرار می کنم چرا که گاهی اوقات، گرچه به ندرت اما به هر حال پیش می آید، متوجه شده ام گاهی اوقات تمرکزم را از دست می دهم، فقط برای لحظه ای یا نهایتاً کمی طولانی تر، همین.

این نقل قول، ابهام و سرگشتگی راوی، و همچنین شیوه سیال و گاهاً نامنسجم تفکر او را به خوبی نشان می دهد.

من به خواب نمى روم، من ناتوانم از به خواب رفتن، واقعا هستم، و صد البته اینکه با غیظ و غضب خودم را سرزنش مى کنم هم موثر است، اما دلیل اصلى نخوابیدنم چیز دیگرى است. از تجسمِ لذتِ قاتلانم، از فهمِ اینکه مى توانند خوابیده کلکم را بکنند خوابم نمى برد.

این بخش بر مفهوم هوشیاری دائمی و ترس از آسیب پذیری در برابر تعقیب کنندگان ناشناس تأکید می کند و لذت ها را به عنوان فریب معرفی می نماید.

آن گرمای کماییش مرطوب چه خوب است! در آغوش مادر بودن چه خوب است! و چه خوب است بودن در بیشه ای با هرزه علف هایی کوتاه شده. بودن در میان سنگ های لنج کف مجرای فاضلاب! و چیز غیرممکن همیشه خوب است و خواستنی! و ناخودآگاه نیز خوب است! و ممنوع نیز خوب است! و چه خوب است حس کردن گردش خون با پشت قلب! جهیدن میان امواج کف آلود چه لذت بخش است، و چقدر خوب است اگر حتی فقط برای یک بار هم شده بی هوا و چشم بسته با سرعت تمام به عقب بدوی و چه خوب است فرو کردن دندان هایت در چیزی لاستیکی، در چیزی قیرقون یا در گوشت خام! و چقدر خوب است بر سرت بایستی و همان طور بمانی! و چه لذتی است در غلتیدن از سراشیبی پوشیده از جمنی معطر! چقدر خوب است شیرجه زدن داخل هرچیزی به جز بدن! و هم آغوشی عجب خوب است، اوه پسر، بی هدف ادامه دهی و حتی ندانی چرا و حتی چیز بد نیز خوب است! و البته چیز خوب هم خوب است…!

این قطعه با وجود فضای کلی کتاب، نوعی هذیان گویی لذت بخش و میل به تجربه همه جانبه هستی را نشان می دهد، حتی اگر این تجربیات در تعارض با الزام فرار باشند. این پارادوکس، لایه های پیچیده تری به شخصیت راوی می افزاید.

راستش آینده در نظرم قدرِ تاپاله اى ارزش ندارد، در آن امیدى برایم نیست، به این دلیل که اصولا برایم ناموجود است، فقط لحظه اى که در آن به وجودِ خودم واقف مى شوم موجود است.

این جمله به دیدگاه پوچ گرایانه نویسنده نسبت به آینده و تأکید بر لحظه حال، هرچند رنج آلود، اشاره دارد.

شناسنامه کتاب: جزئیات اثر

در این بخش، جزئیات فنی و انتشاراتی کتاب «تعقیب هومر» ارائه شده است تا خوانندگان و علاقه مندان به تهیه این اثر، اطلاعات جامعی در اختیار داشته باشند:

عنوان	جزئیات
عنوان کامل کتاب	تعقیب هومر
نویسنده	لاسلو کراسناهورکایی
مترجم	نیکزاد نورپناه
ناشر	انتشارات خوب
سال چاپ	جدیدترین ویرایش (به عنوان مثال، چاپ دوم – ۱۴۰۳)
تعداد صفحات	۱۱۲ صفحه (با توجه به چاپ های مختلف ممکن است کمی متفاوت باشد)
قیمت	۹۹۰۰۰ تومان (قیمت چاپ دوم – سال ۱۴۰۳؛ قیمت ها ممکن است تغییر کنند)

چرایی مطالعه «تعقیب هومر»: دعوتی به تجربه متفاوت

«تعقیب هومر» اثری است که فراتر از یک رمان، به مثابه یک تجربه ادبی و فلسفی منحصر به فرد عمل می کند. اگر به دنبال کتابی هستید که شما را به چالش بکشد، مرزهای ذهنی تان را گسترش دهد و به تفکر عمیق درباره ماهیت هستی و گریز ابدی انسان وادارد، این کتاب انتخابی درخور توجه است. دلایل متعددی برای توصیه مطالعه این اثر وجود دارد:

1. تجربه ادبی نوآورانه: ساختار ضدپیرنگ، روایی سیال و غیرخطی، و ادغام هنرهای نقاشی و موسیقی، «تعقیب هومر» را به یک اثر هنری چندرسانه ای تبدیل کرده که نظیر آن کمتر یافت می شود. این نوآوری، تجربه خواندن را به یک سفر تعاملی و غرق کننده مبدل می سازد.
2. عمق فلسفی: کتاب به مضامین وجودی عمیقی نظیر آزادی در گم گشتگی، پوچ گرایی، ماهیت رنج، و اهمیت مسیر و حرکت در زندگی می پردازد. این کاوش های فلسفی، به خواننده اجازه می دهد تا با پرسش های بنیادین زندگی خود روبرو شود.
3. آشنایی با یک نویسنده بزرگ معاصر: لاسلو کراسناهورکایی، به حق، یکی از غول های ادبیات معاصر جهان است. مطالعه «تعقیب هومر» فرصتی است برای آشنایی با سبک خاص و جهان بینی منحصر به فرد این نویسنده برنده جایزه من بوکر، که آثاری با تأثیرات پایدار خلق می کند.
4. مغایرت با روایت های سنتی: برای خوانندگانی که از داستان های خطی و سنتی خسته شده اند و به دنبال آثاری هستند که چارچوب های روایی را به چالش بکشند، «تعقیب هومر» انتخابی ایده آل است. این کتاب، خواننده را به فعال شدن در روند فهم داستان و کشف معناهای پنهان دعوت می کند.

بنابراین، اگر از آن دسته مخاطبانی هستید که به دنبال کتاب هایی فراتر از روایت های مرسوم می گردید و از چالش های فکری و مواجهه با ابهام استقبال می کنید، «تعقیب هومر» می تواند تجربه خواندنی عمیق و فراموش نشدنی را برایتان به ارمغان آورد. این کتاب، شما را نه به یک مقصد، بلکه به یک سفر بی پایان دعوت می کند؛ سفری که در آن، خودِ گریز، به مهم ترین بخش وجودی تبدیل می شود.

مطالعه بیشتر: آثار مرتبط و مکمل

برای آن دسته از خوانندگانی که پس از مطالعه «تعقیب هومر» به سبک و مضامین آن علاقه مند شده اند، مطالعه آثار زیر پیشنهاد می شود تا درک عمیق تری از جهان ادبی لاسلو کراسناهورکایی و نویسندگان هم سبک او پیدا کنند:

دیگر آثار لاسلو کراسناهورکایی:

• تانگوی شیطان (Sátántangó): این رمان طولانی، که بلا تار فیلمی هفت ساعته از آن ساخته است، تصویری تیره و فراموش نشدنی از جامعه در حال فروپاشی مجارستان ارائه می دهد.
• حیوان درون (The Animal Inside): اثری دیگر که به فضای مالیخولیایی و وجودی نویسنده نزدیک است و کاوشی در جنبه های تاریک و پنهان انسانیت به شمار می رود.
• مقاومت مالیخولیایی (The Melancholy of Resistance): رمانی با ساختاری پیچیده که به سرگشتگی و پوچی در مواجهه با تغییرات اجتماعی می پردازد.

آثار مرتبط از نویسندگان هم سبک:

• قصر (The Castle) اثر فرانتس کافکا: همانند «تعقیب هومر»، این رمان نیز با یک شخصیت اصلی درگیر با سیستمی مبهم و نامشخص است که هویت و هدف آن هرگز آشکار نمی شود.
• محاکمه (The Trial) اثر فرانتس کافکا: داستانی دیگر از کافکا که به اتهام بی دلیل و گریز از یک نیروی نامرئی می پردازد و تشابهات زیادی با فضای «تعقیب هومر» دارد.
• مالوی (Molloy) اثر ساموئل بکت: این رمان، بخش اول از سه گانه بکت است که به سرگشتگی، هویت نامعلوم و مشکلات جسمی شخصیت ها می پردازد و رابطه عمیقی با راوی «تعقیب هومر» دارد.

متون کهن برای درک اهمیت مفهومی:

• اودیسه (The Odyssey) اثر هومر: مطالعه اثر اصلی هومر می تواند به درک بهتر اشارات و ارتباطات مفهومی «تعقیب هومر» با اسطوره سرگشتگی و بازگشت کمک کند، به ویژه مفهوم سفر به عنوان یک استعاره برای زندگی.
• ایلیاد (The Iliad) اثر هومر: اگرچه ارتباط مستقیم کمتری دارد، اما آشنایی با جهان حماسی هومر و سرنوشت های محتوم، می تواند به درک زمینه فکری ادبیات کراسناهورکایی در مواجهه با تقدیر کمک کند.

این لیست، دروازه ای برای ورود عمیق تر به جهان ادبیات پست مدرن و فلسفی است که «تعقیب هومر» نیز جزئی جدایی ناپذیر از آن به شمار می رود.