گرفتن مهریه از برادر شوهر

گرفتن مهریه از برادر شوهر در حالت عادی امکان پذیر نیست، زیرا مهریه دین شخصی زوج است. تنها در شرایط خاصی مانند انتقال اموال زوج به برادرش به قصد فرار از دین، یا زمانی که زوج از برادر خود ارث برده و مهریه از سهم الارث او قابل وصول باشد، این مطالبه حقوقی مجاز خواهد بود.

مهریه به عنوان یکی از حقوق مالی و شرعی زن در عقد نکاح، دارای جایگاه قانونی ویژه ای در نظام حقوقی ایران است. این حق، که با ایجاب و قبول طرفین در زمان عقد تعیین می شود، می تواند عندالمطالبه یا عندالاستطاعه باشد و از لحظه عقد، زن مالک آن تلقی می گردد. با این حال، در برخی موارد پیچیده حقوقی، زن ممکن است با چالش هایی در مطالبه مهریه خود مواجه شود، به ویژه زمانی که همسر توانایی پرداخت نداشته یا به قصد فرار از دین، اقدام به نقل و انتقال اموال خود نماید. در چنین شرایطی، پرسش از امکان مطالبه مهریه از سایر افراد خانواده همسر، از جمله برادر شوهر، مطرح می شود. بررسی دقیق و حقوقی این امکان، مستلزم شناخت اصول کلی مسئولیت در قبال مهریه و همچنین آگاهی از استثنائات و شرایط خاصی است که قانون پیش بینی کرده است.

اصل کلی: عدم مسئولیت مستقیم برادر شوهر در قبال مهریه

بر اساس اصول حقوقی حاکم بر دین مهریه در نظام حقوقی ایران، مسئولیت اصلی و مستقیم پرداخت مهریه بر عهده زوج (شوهر) است و نه سایر اعضای خانواده او. این اصل برگرفته از ماهیت حقوقی مهریه به عنوان یک دین شخصی و تعهد قراردادی میان زوجین است. تبیین این موضوع برای شفاف سازی ابعاد حقوقی مطالبه مهریه از برادر شوهر ضروری است.

دلایل حقوقی عدم مسئولیت

ماده ۱۰۸۲ قانون مدنی ایران صراحتاً بیان می دارد که «به محض عقد، زن مالک مهر می شود و می تواند هر نوع تصرفی که بخواهد در آن بنماید.» این ماده بر مالکیت زن بر مهریه تأکید دارد و دلالت بر آن دارد که این حق مالی، دینی است که بر عهده زوج ایجاد شده است. در نتیجه، تعهد پرداخت مهریه یک تعهد شخصی است که صرفاً بر ذمه شوهر قرار می گیرد. این امر بدین معناست که خویشاوندان شوهر، از جمله برادر او، هیچ گونه مسئولیت قانونی برای پرداخت مهریه همسر برادرشان ندارند، مگر اینکه شرایط خاصی که در ادامه به آن پرداخته خواهد شد، وجود داشته باشد.

مسئولیت پرداخت مهریه، مانند هر دین دیگری، محدود به شخص مدیون (زوج) و اموال اوست. اصول کلی حقوقی، به ویژه در حوزه مسئولیت مدنی و قراردادی، حاکی از آن است که هر کس تنها مسئول پرداخت دیون و تعهدات خود است و نمی توان اشخاص ثالث را بدون وجود مبنای قانونی، مکلف به پرداخت دیون دیگران نمود. بنابراین، صرفاً به دلیل وجود رابطه خویشاوندی میان زوج و برادرش، نمی توان برادر شوهر را مسئول پرداخت مهریه دانست.

نتیجه گیری اولیه

در حالت عادی و بدون وجود شرایط استثنایی خاص، مطالبه مهریه از برادر شوهر فاقد مبنای قانونی است. این بدان معناست که اگر شوهر مال دار نباشد و برادرش ثروتمند باشد، زن نمی تواند صرفاً به دلیل وضعیت مالی برادر شوهر، مهریه خود را از او مطالبه کند. این اصل، مبنای تمامی تحلیل های حقوقی بعدی در مورد استثنائات و شرایطی است که ممکن است امکان مطالبه مهریه از برادر شوهر را فراهم آورد.

مهریه، تعهد مالی شخصی زوج است و در غیاب شرایط خاص قانونی، هیچ تعهدی برای برادر شوهر در قبال پرداخت آن وجود ندارد.

استثنائات و شرایط خاص: چه زمانی می توان مهریه را از برادر شوهر مطالبه کرد؟

با وجود اصل کلی عدم مسئولیت برادر شوهر در قبال مهریه، در برخی شرایط خاص و تحت ضوابط قانونی مشخص، این امکان فراهم می شود که زن بتواند به صورت غیرمستقیم یا از طریق اموالی که به برادر شوهر منتقل شده است، مهریه خود را مطالبه کند. این استثنائات شامل موارد معامله به قصد فرار از دین، ارث بردن زوج از برادر خود، و ضمانت رسمی برادر شوهر می شود.

انتقال اموال توسط زوج به برادر شوهر به قصد فرار از پرداخت مهریه

یکی از مهم ترین و رایج ترین استثنائات، زمانی است که زوج به منظور فرار از پرداخت مهریه یا سایر دیون خود، اقدام به انتقال اموالش به نام برادرش می نماید. این عمل که تحت عنوان معامله به قصد فرار از دین شناخته می شود، در قانون ایران مورد توجه قرار گرفته است. طبق قانون، معاملات صوری که با هدف اضرار به طلبکاران انجام می شود، باطل یا قابل ابطال هستند.

منظور از معامله به قصد فرار از دین آن است که بدهکار (در اینجا زوج) با علم به وجود دین و با هدف جلوگیری از دسترسی طلبکار (در اینجا زوجه) به اموالش برای وصول طلب، اقدام به انتقال آن اموال به شخص ثالث (در اینجا برادر شوهر) می نماید. در چنین حالتی، زوجه می تواند با طرح دعوی حقوقی، تقاضای ابطال یا اعلام بطلان این معامله را از دادگاه بخواهد.

نحوه اثبات صوری بودن معامله

اثبات اینکه یک معامله به قصد فرار از دین صورت گرفته، امری دشوار و نیازمند جمع آوری دلایل و مستندات قوی است. برخی از شواهد و قرائن که می توانند به اثبات صوری بودن معامله کمک کنند، عبارتند از:

• زمان انتقال: اگر انتقال اموال بلافاصله پس از مطالبه مهریه یا در آستانه طرح دعوی مهریه صورت گرفته باشد، می تواند نشانه ای از قصد فرار از دین تلقی شود.
• عدم دریافت ثمن معامله: اگر ثابت شود که برادر شوهر هیچ مبلغی بابت خرید مال به زوج پرداخت نکرده یا مبلغ پرداختی بسیار کمتر از ارزش واقعی مال بوده است، این موضوع می تواند دلیلی بر صوری بودن معامله باشد.
• ادامه تصرف زوج بر مال: در صورتی که پس از انتقال سند، همچنان زوج متصرف مال باقی بماند و از منافع آن بهره مند شود، این نیز می تواند قرینه ای بر صوری بودن معامله باشد.
• شهادت شهود: اظهارات مطلعین و شهود که از قصد زوج برای فرار از دین آگاهی دارند، می تواند مؤثر واقع شود.
• اظهارات متناقض: تناقض در اظهارات زوج و برادرش در خصوص جزئیات معامله.

مراحل قانونی ابطال معامله صوری

1. دادخواست ابطال معامله: زوجه باید با تقدیم دادخواستی به دادگاه صالح، تقاضای ابطال یا اعلام بطلان معامله ای را که به قصد فرار از دین صورت گرفته است، مطرح کند. مبنای این دعوی می تواند ماده ۲۱ قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی یا قواعد عمومی بطلان معاملات صوری باشد.
2. توقیف اموال: پس از ابطال معامله، اموال به نام زوج بازگردانده شده و زوجه می تواند از طریق اجرای احکام یا اداره ثبت، نسبت به توقیف آن اموال برای وصول مهریه خود اقدام کند.

در این فرآیند، نقش وکیل متخصص در امور خانواده و دعاوی مالی بسیار حائز اهمیت است. وکیل با تجربه می تواند در جمع آوری مدارک لازم، اثبات قصد فرار از دین و هدایت صحیح پرونده، شانس موفقیت زوجه را به میزان قابل توجهی افزایش دهد.

ارث بردن زوج (همسر) از برادر خود

دومین استثنای مهم، مربوط به حالتی است که زوج (همسر) از برادر خود ارث برده باشد. این وضعیت معمولاً زمانی پیش می آید که برادر شوهر فوت کرده و زوج به عنوان یکی از وراث، سهمی از اموال او را به ارث می برد. در این شرایط، مهریه زن از سهم الارث همسرش (که از برادرش به او رسیده) قابل مطالبه است.

پس از فوت برادر شوهر، اموال وی بر اساس قانون ارث میان وراث تقسیم می شود. اگر زوج یکی از وراث باشد و سهمی از ماترک (اموال به جا مانده) برادرش به او برسد، این سهم الارث جزء دارایی های شخصی زوج محسوب می شود. در نتیجه، زوجه حق دارد مهریه خود را از این دارایی ها مطالبه کند.

مراحل قانونی مطالبه مهریه از ارث

1. مطالبه مهریه از ماترک متوفی: در صورتی که زوج فوت کرده باشد و از برادرش ارث برده باشد (یا هنوز ارث به او نرسیده ولی محقق شده باشد)، زن می تواند مهریه خود را از ماترک (اموال به جا مانده) متوفی (زوج) مطالبه کند. این مطالبه شامل سهم الارث زوج از برادر فوت شده اش نیز می شود.
2. توقیف سهم الارث: اهمیت دارد که زوجه پیش از تقسیم سهم الارث زوج از برادرش بین سایر وراث، اقدام به توقیف این سهم نماید. برای این کار، لازم است دادخواست مطالبه مهریه را مطرح و از دادگاه تقاضای صدور قرار تأمین خواسته برای توقیف سهم الارث زوج نماید.

در این حالت، مهریه جزو دیون ممتازه متوفی (زوج) محسوب می شود و بر تقسیم ارث مقدم است. به عبارت دیگر، قبل از اینکه اموال متوفی بین وراث تقسیم شود، ابتدا باید دیون ممتاز او از جمله مهریه همسرش پرداخت گردد.

ضمانت برادر شوهر برای پرداخت مهریه

حالت سوم که البته بسیار نادر است، مربوط به زمانی است که برادر شوهر به صورت رسمی و قانونی، پرداخت مهریه را ضمانت کرده باشد. در نظام حقوقی ایران، عقد ضمان به معنای بر عهده گرفتن دین دیگری است. اگر برادر شوهر با عقد ضمان، پرداخت مهریه را تضمین کرده باشد، زوجه می تواند در صورت عدم پرداخت توسط زوج، به او مراجعه کرده و مهریه خود را مطالبه کند.

شرایط صحت ضمانت

برای اینکه عقد ضمان معتبر باشد و زوجه بتواند بر اساس آن مهریه اش را از برادر شوهر مطالبه کند، شرایطی لازم است:

• کتبی و صریح بودن ضمانت نامه: عقد ضمان باید به صورت کتبی و صریح تنظیم شده باشد. صرف قول شفاهی معمولاً کافی نیست و اثبات آن دشوار است.
• قصد انشاء ضمانت: باید قصد واقعی برادر شوهر بر ضمانت پرداخت مهریه محرز باشد.
• اطلاع از میزان مهریه: ضامن باید از میزان مهریه آگاه باشد.

تفاوت با کفالت

تفاوت ضمانت با کفالت در این است که در عقد ضمان، ضامن متعهد به پرداخت دین می شود، در حالی که در کفالت، کفیل متعهد به حاضر کردن مدیون در زمان و مکان مشخص است. بنابراین، صرف کفالت برادر شوهر برای زوج، به معنای مسئولیت او در پرداخت مهریه نیست.

راهکارهای عملی و مراحل پیگیری مطالبه مهریه

در صورتی که زن قصد مطالبه مهریه خود را از طریق برادر شوهر (در شرایط استثنایی ذکر شده) یا به طور کلی از زوج داشته باشد، لازم است که مراحل حقوقی مشخصی را طی کند. این مراحل شامل جمع آوری مدارک، مراجعه به مراجع قضایی و بهره مندی از خدمات وکیل متخصص است.

جمع آوری مدارک و مستندات لازم

اساس هر دعوای حقوقی، مدارک و مستندات است. بدون مدارک کافی، اثبات ادعا در دادگاه بسیار دشوار خواهد بود. برای مطالبه مهریه، مدارک زیر از اهمیت بالایی برخوردارند:

• سند ازدواج: این سند، اصلی ترین مدرک برای اثبات عقد نکاح و میزان مهریه است.
• مدارک مربوط به اموال زوج یا انتقال اموال به برادر شوهر: شامل اسناد مالکیت، مبایعه نامه ها، قولنامه ها و هر گونه مدرکی که نشان دهنده دارایی های زوج یا معاملات انتقالی وی با برادرش باشد. این مدارک برای اثبات معامله به قصد فرار از دین حیاتی هستند.
• مدارک مربوط به فوت زوج و گواهی انحصار وراثت: در صورتی که مطالبه مهریه پس از فوت زوج مطرح باشد، گواهی فوت و گواهی انحصار وراثت برای شناسایی ماترک و ورثه ضروری است. همچنین، اسناد مربوط به ارث بری زوج از برادر فوت شده خود نیز اهمیت دارد.
• مدارک ضمانت: در صورت وجود عقد ضمان، سند رسمی یا هر مدرکی که نشان دهنده تعهد برادر شوهر به پرداخت مهریه باشد.

مراجعه به مراجع قضایی

پس از جمع آوری مدارک، لازم است به مراجع قانونی ذی صلاح مراجعه شود. مسیرهای اصلی پیگیری مهریه عبارتند از:

• اداره اجرای ثبت: در صورتی که سند ازدواج رسمی باشد، زوجه می تواند مستقیماً به دفترخانه ای که عقد در آن جاری شده است مراجعه کرده و با دریافت اجرائیه، از طریق اداره اجرای ثبت، نسبت به مطالبه و توقیف اموال زوج اقدام کند. این روش معمولاً سریع تر و کم هزینه تر است.
• دادگاه خانواده: در مواردی که سند ازدواج غیررسمی است، یا نیاز به طرح دعاوی پیچیده تری مانند ابطال معامله به قصد فرار از دین وجود دارد، زوجه باید به دادگاه خانواده مراجعه کرده و دادخواست مطالبه مهریه یا ابطال معامله را تقدیم کند. دادگاه صالح برای رسیدگی به این دعاوی، دادگاه خانواده محل اقامت زوج یا محل وقوع مال غیرمنقول است.

اهمیت مشاوره و وکالت وکیل متخصص

با توجه به پیچیدگی های حقوقی و فنی پرونده های مهریه، به ویژه در شرایط خاصی که بحث گرفتن مهریه از برادر شوهر مطرح می شود، بهره گیری از خدمات یک وکیل متخصص، نقشی تعیین کننده در افزایش شانس موفقیت و تسریع فرآیند دارد. وکیل متخصص می تواند:

• تشخیص مسیر صحیح قانونی: با بررسی دقیق شرایط پرونده، بهترین مسیر قانونی (اجرای ثبت یا دادگاه) و مناسب ترین نوع دعوی (مطالبه مهریه، ابطال معامله، توقیف سهم الارث) را تشخیص دهد.
• جمع آوری و تحلیل مدارک: در جمع آوری مدارک لازم و ارائه آن ها به شیوه صحیح به مراجع قضایی کمک کند.
• تنظیم دادخواست و لوایح: تنظیم دقیق و حقوقی دادخواست و لوایح دفاعیه، از اهمیت بالایی برخوردار است.
• اثبات ادعاها: به ویژه در مواردی مانند اثبات صوری بودن معامله یا قصد فرار از دین، نقش وکیل در ارائه شواهد و قرائن و اقناع دادگاه حیاتی است.
• پیگیری پرونده: وکیل می تواند در تمامی مراحل دادرسی، از جمله جلسات دادگاه، پیگیری اجرای احکام و توقیف اموال، نماینده حقوقی زوجه باشد.

مشاوره با وکیل مهریه قبل از هر اقدامی، می تواند از هدر رفتن زمان و انرژی جلوگیری کرده و بهترین راهکار حقوقی را متناسب با شرایط خاص هر پرونده ارائه دهد.

موارد خاص مرتبط با مطالبه مهریه و مستثنیات دین

علاوه بر شرایط کلی مطالبه مهریه از برادر شوهر، آگاهی از برخی جنبه های دیگر حقوقی مرتبط با مهریه، از جمله مطالبه آن پس از فوت زوج یا طلاق، و همچنین شناخت اموالی که از شمول توقیف مهریه خارج هستند (مستثنیات دین)، برای زوجه از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

مهریه از ارث خانواده همسر پس از فوت زوج

همان طور که پیش تر اشاره شد، در صورتی که زوج فوت کند و اموالی از خانواده خود (مانند پدر، مادر، خواهر یا برادر) به ارث برده باشد، این اموال جزء ماترک او محسوب شده و مهریه زوجه از آن قابل مطالبه است. این وضعیت شامل مواردی است که زوج حتی پس از فوت برادر یا سایر اعضای خانواده اش، هنوز سهم الارث خود را دریافت نکرده باشد، اما این سهم الارث برای او محقق شده است.

در این راستا، نکته حائز اهمیت این است که مهریه زوجه جزو دیون ممتازه متوفی است. این بدان معناست که در فرآیند تصفیه ماترک متوفی، ابتدا باید دیون او پرداخت شود و سپس مابقی اموال میان وراث تقسیم گردد. مهریه زن بر تمام دیون دیگر مقدم است، به جز هزینه های کفن و دفن و دیون رهنی. بنابراین، در صورت فوت زوج و وجود سهم الارثی از برادرش، این سهم الارث قبل از اینکه به وراث دیگر زوج (مانند فرزندان یا والدینش) برسد، باید برای پرداخت مهریه زوجه مورد استفاده قرار گیرد.

مطالبه مهریه پس از طلاق

مهریه یک حق مالی است که به محض جاری شدن عقد نکاح، زن مالک آن می شود و طلاق تأثیری در مالکیت او بر مهریه ندارد. حتی پس از طلاق، مهریه به عنوان یک دین بر گردن زوج باقی می ماند و فوت او نیز این دین را از بین نمی برد. زوجه می تواند از طریق دادگاه یا اداره اجرای ثبت، نسبت به وصول مهریه خود از اموال زوج یا ورثه او اقدام کند.

شرایط مطالبه مهریه پس از طلاق

• فوت زوج: در صورت فوت زوج پس از طلاق، مهریه به عنوان یک دین از ماترک (اموال به جا مانده) او قابل مطالبه است.
• عدم پرداخت مهریه توسط زوج: اگر زوج پس از طلاق، مهریه را پرداخت نکرده باشد، زوجه می تواند از طریق قانونی برای وصول آن اقدام کند.
• وجود ضمانت برای پرداخت مهریه: اگر شخص دیگری (مانند برادر شوهر) ضمانت پرداخت مهریه را کرده باشد، زوجه می تواند به ضامن مراجعه کند.

مراحل مطالبه مهریه پس از طلاق

1. تعیین میزان مهریه: در صورت وجود سند ازدواج رسمی، میزان مهریه مشخص است. در غیر این صورت، دادگاه نسبت به تعیین آن اقدام می کند.
2. تقدیم دادخواست: زوجه باید با مراجعه به دادگاه خانواده، دادخواست مطالبه مهریه را به طرفیت زوج یا ورثه او تقدیم کند.
3. اثبات حق: زوجه باید در دادگاه حق خود را با ارائه مدارک لازم (سند ازدواج و سایر مستندات) ثابت کند.
4. صدور حکم: در صورت اثبات حق زوجه، دادگاه حکم به پرداخت مهریه صادر می کند.
5. اجرای حکم: در صورت عدم پرداخت مهریه توسط زوج، زوجه می تواند با مراجعه به اجرای احکام یا اجرای ثبت، نسبت به توقیف اموال زوج یا ورثه او اقدام کند.

گرفتن مهریه در طلاق توافقی و تأثیر ارث

در طلاق توافقی، زوجین در مورد تمامی حقوق مالی و غیرمالی خود، از جمله مهریه، به توافق می رسند. این توافق، مبنای صدور حکم طلاق از سوی دادگاه است. در این نوع طلاق، ارث به طور مستقیم بر میزان یا نحوه پرداخت مهریه تأثیر نمی گذارد، اما می تواند به عنوان یکی از منابع مالی زوج برای پرداخت مهریه مطرح شود.

توافقات مربوط به مهریه در طلاق توافقی می تواند اشکال مختلفی داشته باشد، از جمله:

• بذل مهریه: زوجه می تواند تمام یا بخشی از مهریه خود را در قبال طلاق ببخشد.
• پرداخت کامل مهریه: زوج می تواند توافق کند که تمام مهریه را به صورت نقد یا در زمان مشخصی بپردازد.
• پرداخت اقساطی مهریه: توافق بر پرداخت مهریه به صورت اقساط.
• انتقال مال در ازای مهریه: زوج می تواند با توافق زوجه، مالی مانند ملک یا خودرو را در ازای مهریه به او منتقل کند.

در صورتی که زوج پس از طلاق توافقی فوت کند و مهریه هنوز پرداخت نشده باشد، زوجه می تواند مهریه خود را از ماترک او مطالبه کند. اگر در زمان طلاق توافقی، زوج ارثی به او رسیده باشد یا در آینده ارثی به او برسد (مثلاً از برادرش)، می تواند با توافق زوجه، از این ارث به عنوان منبع پرداخت مهریه استفاده کند. اهمیت مشاوره با وکیل متخصص در طلاق توافقی برای حصول اطمینان از تنظیم دقیق توافقات و حفظ حقوق زوجه، بسیار زیاد است.

اموال قابل توقیف و مستثنیات دین

برای مطالبه مهریه، زوجه حق دارد اموال زوج را توقیف کند. با این حال، طبق قانون برخی از اموال جزء مستثنیات دین محسوب می شوند و امکان توقیف آن ها وجود ندارد. شناخت این موارد برای پیگیری حقوقی مؤثر ضروری است.

مستثنیات دین

مطابق قانون، برخی از اموال که برای ادامه زندگی آبرومندانه و ضروری مدیون لازم هستند، از توقیف برای پرداخت دیون (از جمله مهریه) مستثنی شده اند. این اموال شامل موارد زیر می شوند:

• منزل مسکونی: مسکن مورد نیاز مدیون و افراد تحت تکفل او، مشروط بر اینکه عرفاً در شأن او باشد.
• اثاثیه ضروری زندگی: اثاثیه و لوازم خانگی که برای زندگی عادی مدیون و خانواده اش ضروری است.
• ابزار و وسایل کسب و کار: کتب و ابزار علمی، تحقیقاتی، و شغلی که برای امرار معاش مدیون ضروری است.
• قوت و آذوقه: آذوقه موجود به قدر احتیاج مدیون و افراد تحت تکفل وی برای مدتی که عرفاً لازم است.
• تلفن و موبایل: وسیله نقلیه ضروری برای امرار معاش و همچنین تلفن همراه که از ملزومات زندگی امروز محسوب می شود.
• حقوق و مزایا: حقوق و مزایای دریافتی متناسب با شأن مدیون که به صورت ماهانه یا دوره ای پرداخت می شود و جزء حداقل معیشت محسوب می گردد.

ارث (اعم از ارث از برادر شوهر، پدرشوهر یا مادرشوهر)، سپرده های بانکی، املاک و مستغلات (به جز منزل مسکونی که جزو مستثنیات است)، خودروهای اضافی، و سهام و اوراق بهادار جزء مستثنیات دین محسوب نمی شوند و زوجه می تواند برای دریافت مهریه خود، نسبت به توقیف آن ها اقدام کند.

نتیجه گیری

مطالبه مهریه از برادر شوهر، موضوعی پیچیده با ابعاد حقوقی خاص است که همواره امکان پذیر نیست و تنها در شرایط استثنایی و با رعایت تشریفات قانونی قابل پیگیری است. اصل بر این است که مهریه یک دین شخصی است که بر عهده زوج قرار دارد و برادر شوهر هیچ تعهد مستقیم برای پرداخت آن ندارد.

با این حال، در سه حالت اصلی می توان به صورت غیرمستقیم یا از طریق اموال، مهریه را از برادر شوهر مطالبه کرد: اول، در صورتی که زوج اموال خود را به قصد فرار از دین مهریه به برادرش منتقل کرده باشد که در این صورت امکان ابطال معامله صوری وجود دارد. دوم، زمانی که زوج از برادر خود ارث برده باشد و مهریه زن از سهم الارث او قابل وصول باشد. سوم، در شرایط نادری که برادر شوهر به صورت رسمی و قانونی ضمانت پرداخت مهریه را بر عهده گرفته باشد.

پیگیری این دعاوی نیازمند جمع آوری دقیق مدارک، شناخت مراجع قضایی ذی صلاح و طی کردن مراحل قانونی است. در تمامی این مراحل، نقش وکیل متخصص در امور خانواده و مهریه، حیاتی و تعیین کننده است. یک وکیل با تجربه می تواند با دانش حقوقی خود، بهترین راهکار را برای احقاق حقوق زوجه ارائه داده و شانس موفقیت در پرونده را به میزان قابل توجهی افزایش دهد.

آگاهی از حقوق قانونی، به ویژه در مورد دیون ممتازه مانند مهریه و شناخت مستثنیات دین، به زنان کمک می کند تا در مواجهه با چالش های حقوقی، تصمیمات آگاهانه و مؤثری اتخاذ کنند و به حق خود برسند. نظام حقوقی ایران حمایت های لازم را از حقوق زنان به عمل می آورد و با پیگیری صحیح و مشاوره تخصصی، می توان به نتایج مطلوب دست یافت.