نمونه دادخواست اثبات صلح نامه عادی

اثبات صلح نامه عادی فرآیند حقوقی است که در آن، اعتبار و صحت یک صلح نامه (توافق) غیررسمی در مراجع قضایی مورد تأیید قرار می گیرد تا آثار حقوقی ناشی از آن بر طرفین دعوا و اشخاص ثالث جاری شود. این اقدام قضایی در مواردی که یکی از طرفین قرارداد یا وراث، مفاد صلح نامه را انکار کرده یا در صحت آن تردید ایجاد کرده باشد، از اهمیت بالایی برخوردار است. صلح نامه عادی به دلیل ماهیت غیررسمی خود، در مقایسه با صلح نامه رسمی، چالش های بیشتری را برای اثبات در محاکم به همراه دارد و مستلزم جمع آوری و ارائه ادله کافی است.

عقد صلح، به موجب قانون مدنی ایران، عقدی لازم و واجد اعتبار حقوقی است که می تواند در قالب رسمی یا عادی منعقد شود. صلح نامه عادی سندی است که بدون دخالت مأمورین رسمی (مانند دفاتر اسناد رسمی) تنظیم می شود و اعتبار آن در گرو توافق و امضای طرفین است. با این حال، در مواقعی که نیاز به رسمیت بخشیدن به مفاد صلح نامه، ثبت رسمی مورد صلح (به ویژه املاک) یا حل اختلافات ناشی از آن باشد، طرح دعوای اثبات صلح نامه عادی در دادگاه ضروری می شود. این مقاله با هدف ارائه راهنمایی جامع در خصوص مفاهیم، مراحل، ادله و نحوه تنظیم دادخواست اثبات صلح نامه عادی تدوین شده است تا مخاطبان، اعم از افراد عادی، ورثه، حقوقدانان و دانشجویان، بتوانند با آگاهی کامل گام های حقوقی لازم را بردارند.

آشنایی با صلح نامه عادی و ابعاد حقوقی آن

صلح نامه یکی از عقود معین در قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران است که به موجب ماده ۷۵۲ این قانون، می تواند بر دو وجه باشد: صلح بر دعوا و صلح در مورد معاملات. ماهیت حقوقی عقد صلح، انشای توافق و رفع تنازع یا جلوگیری از آن است. ارکان اصلی یک عقد صلح شامل «مصالح» (کسی که صلح می کند)، «متصالح» (کسی که صلح به نفع اوست)، «مورد صلح» (مال یا حقی که صلح می شود) و «مال الصلح یا عوض صلح» (آنچه که در ازای صلح دریافت می شود، که ممکن است رایگان یا معوض باشد) است. عقد صلح، عقدی لازم است، به این معنا که پس از انعقاد، طرفین جز با فسخ قانونی یا اقاله، نمی توانند آن را بر هم زنند.

تفاوت صلح نامه عادی با صلح نامه رسمی

تفاوت اساسی صلح نامه عادی و رسمی در نحوه تنظیم و قدرت اثباتی آن ها نهفته است:

• صلح نامه رسمی: در دفاتر اسناد رسمی و با رعایت تشریفات قانونی تنظیم می شود. این اسناد، به موجب ماده ۱۲۸۷ قانون مدنی، از اسناد رسمی محسوب شده و دارای اعتبار مطلق اثباتی هستند. انکار و تردید نسبت به این اسناد مسموع نیست و صرفاً ادعای جعل علیه آن ها قابل طرح است. قدرت اجرایی سند رسمی نیز بالا است و برای اجرای مفاد آن می توان مستقیماً به اداره ثبت یا دادگستری مراجعه کرد.
• صلح نامه عادی: سندی است که بدون دخالت مأمور رسمی تنظیم و صرفاً با امضای طرفین و شهود (در صورت وجود) اعتبار می یابد. اثبات این نوع سند در دادگاه با چالش هایی روبروست؛ در صورت انکار یا تردید نسبت به آن، بار اثبات بر عهده مدعی است و باید از طریق ادله اثبات دعوی، صحت آن را ثابت کند. این اسناد قدرت اجرایی مستقیم ندارند و برای اجرای مفاد آن ها ابتدا باید اعتبارشان در دادگاه اثبات و تنفیذ شود.

مزایای صلح نامه رسمی شامل قدرت اثباتی قوی تر، امکان اجرای سریع و بدون نیاز به تأیید قضایی اولیه، و کاهش اختلافات آتی است. در مقابل، صلح نامه عادی دارای مزایایی مانند سهولت و سرعت در تنظیم و عدم نیاز به پرداخت هزینه های دفتری است، اما معایب آن، از جمله ضعف در قدرت اثباتی و نیاز به فرآیند قضایی پیچیده تر برای اعتباربخشی، قابل تأمل است.

چرا صلح نامه عادی نیاز به اثبات یا تنفیذ پیدا می کند؟

با وجود اعتبار قانونی عقد صلح، صلح نامه عادی ممکن است به دلایل متعددی نیاز به اثبات یا تنفیذ در مراجع قضایی پیدا کند. این دلایل عمدتاً به ضعف اثباتی اسناد عادی در برابر انکار یا تردید، و نیز نیاز به رسمیت بخشیدن به نقل و انتقالات حقوقی بازمی گردد:

1. انکار یا تردید: شایع ترین دلیل، انکار یا تردید نسبت به اصالت صلح نامه یا امضای ذیل آن از سوی یکی از طرفین قرارداد یا وراث وی است. در این حالت، مدعی (خواهان) مجبور است برای اثبات صحت و اعتبار صلح نامه به دادگاه مراجعه کند.
2. فوت مصالح یا متصالح: پس از فوت یکی از طرفین، وراث ممکن است از مفاد صلح نامه عادی اطلاع نداشته یا آن را نپذیرند. به ویژه در مورد «صلح عمری»، که انتقال مالکیت پس از فوت مصالح کامل می شود، ورثه متصالح برای تثبیت مالکیت خود نیاز به اثبات و تنفیذ صلح نامه دارند.
3. مفقودی سند: اگر صلح نامه عادی به هر دلیلی مفقود شود، خواهان باید با ارائه سایر ادله، وقوع عقد صلح و مفاد آن را اثبات کند.
4. نیاز به ثبت رسمی مال غیرمنقول: به موجب مواد ۴۷ و ۴۸ قانون ثبت اسناد و املاک، نقل و انتقال اموال غیرمنقول (مانند زمین و خانه) تنها با سند رسمی معتبر است. اگرچه صلح نامه عادی ملک، بین طرفین معتبر است، اما برای ثبت آن در دفاتر املاک و نقل و انتقال رسمی، ابتدا باید در دادگاه اثبات و سپس حکم به الزام به تنظیم سند رسمی صادر شود.
5. تغییر اوضاع و احوال: گاهی پس از انعقاد صلح، ارزش مورد صلح به شدت تغییر می کند و این امر می تواند انگیزه ای برای انکار یا عدم پذیرش مفاد صلح نامه توسط طرف متضرر باشد.
6. رفع ابهام و سوءتفاهم: در مواردی که مفاد صلح نامه به دلیل نگارش غیردقیق یا شرایط خاص، ابهاماتی دارد، طرح دعوا می تواند به رفع این ابهامات و تعیین دقیق حقوق و تعهدات طرفین کمک کند.

نکات حقوقی مهم در مورد مواد ۴۷ و ۴۸ قانون ثبت اسناد و املاک: این مواد بر اهمیت ثبت رسمی معاملات راجع به املاک ثبت شده تأکید دارند. ماده ۴۷ بیان می کند که در نقاطی که اداره ثبت اسناد و املاک و دفتر اسناد رسمی موجود است، ثبت اسناد و کلیه عقود و معاملات مربوط به املاک غیرمنقول الزامی است. ماده ۴۸ نیز تصریح دارد که سندی که مطابق مواد فوق باید به ثبت برسد و نرسیده، در هیچ یک از ادارات و محاکم پذیرفته نخواهد شد. این مواد به این معنا نیستند که صلح نامه عادی ملک کاملاً بی اعتبار است، بلکه بدین معناست که برای ثبت رسمی و انتقال قطعی مالکیت، ابتدا باید از طریق دادگاه، صحت آن اثبات و حکم به تنفیذ و الزام به تنظیم سند رسمی صادر شود.

بر اساس مواد ۴۷ و ۴۸ قانون ثبت، صلح نامه عادی املاک ثبت شده، اگرچه فی مابین طرفین معتبر است، اما برای تثبیت مالکیت در دفاتر املاک و استفاده از آثار قانونی سند رسمی، نیازمند اثبات و تنفیذ قضایی و متعاقباً الزام به تنظیم سند رسمی است.

مراحل و شرایط طرح دعوای اثبات صلح نامه عادی

طرح دعوای اثبات صلح نامه عادی فرآیندی دقیق و مستلزم رعایت تشریفات قانونی است. آشنایی با این مراحل و شرایط برای موفقیت در پرونده قضایی ضروری است.

صلاحیت دادگاه

دعوای اثبات و تنفیذ صلح نامه عادی، یک دعوای حقوقی و از نوع دعاوی مالی است. بر اساس اصول کلی آیین دادرسی مدنی، دادگاه صالح به رسیدگی به این دعاوی، «دادگاه عمومی حقوقی» است. تعیین صلاحیت محلی دادگاه نیز تابع قواعد خاصی است:

• اگر مورد صلح، «مال غیرمنقول» (مانند زمین، آپارتمان) باشد، دادگاه محل وقوع مال غیرمنقول صالح به رسیدگی است. این اصل به «صلاحیت ذاتی» و «صلاحیت محلی» دادگاه اشاره دارد.
• اگر مورد صلح، «مال منقول» (مانند خودرو، وجه نقد) یا «حقوق مالی» باشد، دادگاه محل اقامت خوانده (طرف مقابل) یا در صورت عدم اطلاع از محل اقامت، دادگاه محل وقوع عقد صلح صالح خواهد بود.

خواهان و خوانده

در هر دعوای حقوقی، شناسایی صحیح خواهان و خوانده از اهمیت بالایی برخوردار است:

• خواهان (مدعی): شخصی است که ادعای وجود صلح نامه عادی و صحت آن را دارد و به دلیل انکار یا عدم پذیرش از سوی طرف مقابل، اقدام به طرح دعوا می کند. این شخص می تواند خود متصالح، ورثه او (در صورت فوت متصالح و عدم پذیرش وراث مصالح)، یا هر ذینفع دیگری باشد که منافع حقوقی اش به دلیل عدم اثبات صلح نامه، در معرض خطر قرار گرفته است.
• خوانده (طرف مقابل): شخصی است که وقوع عقد صلح را انکار می کند، نسبت به صحت صلح نامه تردید دارد، یا از اجرای مفاد آن سر باز می زند. این شخص معمولاً مصالح (در صورت زنده بودن و انکار)، ورثه مصالح (در صورت فوت مصالح و عدم پذیرش صلح نامه)، یا هر ذینفع دیگری است که حقوقش با اثبات صلح نامه کاهش می یابد یا متضرر می شود. برای مثال، در صلح عمری، پس از فوت مصالح، سایر ورثه ای که صلح را انکار می کنند، خوانده دعوا خواهند بود.

ادله اثبات دعوی در دعوای اثبات صلح نامه عادی

اثبات صحت صلح نامه عادی، به دلیل ماهیت غیررسمی آن، نیازمند ارائه ادله قوی و کافی است. بر اساس ماده ۱۲۵۸ قانون مدنی و مواد دیگر قانون آیین دادرسی مدنی، ادله اثبات دعوی عبارتند از: اقرار، اسناد کتبی، شهادت، امارات و قسم. در دعوای اثبات صلح نامه عادی، هر یک از این ادله می تواند نقش حیاتی ایفا کند:

1. صلح نامه عادی (سند عادی): خود صلح نامه عادی اولین و مهم ترین مدرک است. اگرچه در صورت انکار، به تنهایی کافی نیست، اما به عنوان «اماره قضایی» و آغازگر فرآیند اثبات عمل می کند. لزوم مطابقت مفاد آن با واقعیت و عدم مغایرت با قوانین آمره بسیار مهم است.
2. اقرار: اقرار یکی از قوی ترین ادله اثبات دعوی است (ماده ۱۲۵۹ ق.م). اگر خوانده در دادگاه (کتباً یا شفاهاً) به وقوع عقد صلح یا صحت صلح نامه عادی اقرار کند، دعوا به نفع خواهان خاتمه می یابد. اقرار می تواند صریح یا ضمنی باشد. اقرارنامه رسمی (که توسط دفاتر اسناد رسمی تنظیم می شود) نیز می تواند به عنوان سند کتبی، مبنای اثبات صلح نامه عادی قرار گیرد.
3. شهادت شهود: شهادت شهود از ادله بسیار مهم است، به ویژه در مورد صلح نامه های عادی که معمولاً با حضور و امضای شهود تنظیم می شوند. شرایط قانونی شهود (مانند عدالت، اهلیت، تعداد) بر اساس مواد ۱۷۷ تا ۱۸۵ قانون آیین دادرسی مدنی باید رعایت شود. شهادت می تواند هم در مورد وقوع اصل عقد صلح و هم در مورد اصالت امضا یا صحت مفاد صلح نامه باشد.
4. امارات و قرائن: امارات قضایی (ماده ۱۳۲۱ ق.م) نشانه هایی هستند که از طریق آن ها می توان به حقیقت موضوع پی برد. این امارات می توانند شامل موارد زیر باشند:
   • تصرف ملک یا مال مورد صلح توسط متصالح پس از تاریخ صلح.
   • پرداخت مال الصلح یا عوض صلح (مانند فیش های واریزی، رسیدها).
   • نگهداری از مورد صلح و انجام تعهدات مربوط به آن.
   • وجود اسناد و مکاتبات پشتیبان که وقوع صلح را تأیید می کنند.
   • شهادت مطلعین یا اشخاصی که شاهد نحوه رفتار طرفین پس از صلح بوده اند.

   استناد به امارات نیاز به دقت و استدلال قوی دارد و قاضی باید از مجموع قرائن، به وقوع صلح اطمینان حاصل کند.

5. سوگند (قسم): سوگند یکی از ادله نهایی اثبات دعوی است (ماده ۱۳۲۵ ق.م). در صورتی که خواهان هیچ دلیل دیگری برای اثبات دعوای خود نداشته باشد و خوانده نیز منکر باشد، قاضی می تواند قرار سوگند صادر کند. سوگند باید بر اساس شرایط شرعی و قانونی باشد و متوجه خود امر مورد ادعا باشد.
6. کارشناسی: در مواردی که نسبت به اصالت خط یا امضای ذیل صلح نامه عادی تردید یا انکار شده باشد، دادگاه می تواند قرار کارشناسی خط و امضا صادر کند. کارشناس رسمی دادگستری پس از بررسی های لازم، نظر خود را در مورد اصالت یا عدم اصالت خط و امضا به دادگاه ارائه می دهد. این نظر کارشناسی می تواند نقش تعیین کننده ای در اثبات اصالت سند داشته باشد.
7. تأمین دلیل: پیش از طرح دعوا یا حتی در حین رسیدگی، برای حفظ و نگهداری ادله ای که بیم از بین رفتن آن ها می رود، می توان درخواست تأمین دلیل کرد. این امر به ویژه برای شهادت شهود سالخورده یا حفظ وضعیت موجود یک ملک بسیار حائز اهمیت است و می تواند به عنوان یک مدرک پشتیبان قوی در دعوای اثبات صلح نامه عمل کند.

مدارک مورد نیاز برای ضمیمه کردن به دادخواست (چک لیست جامع)

آماده سازی دقیق مدارک پیوست دادخواست، گامی اساسی در فرآیند دادرسی است. مدارک اصلی که باید به دادخواست اثبات صلح نامه عادی ضمیمه شوند، عبارتند از:

• تصویر مصدق صلح نامه عادی مورد ادعا (مهم ترین مدرک).
• کارت ملی یا شناسنامه خواهان و خوانده (در صورت دسترسی به مشخصات خوانده).
• در صورت فوت مصالح یا متصالح:
  • گواهی حصر وراثت متوفی (برای تعیین وراث قانونی).
  • تصویر شناسنامه وراث متوفی.
• سایر مدارک مرتبط و پشتیبان:
  • فیش های واریزی یا رسیدهای پرداخت مال الصلح یا عوض صلح.
  • قراردادها یا مکاتبات قبلی که مؤید قصد و نیت صلح باشد.
  • شهادت نامه کتبی شهود (در صورت تمایل به ارائه کتبی، البته شهادت اصلی در دادگاه اخذ می شود).
  • مدارک مربوط به تصرف متصالح در مورد صلح (مانند قبوض آب، برق، گاز به نام متصالح، سند اجاره در صورت اجاره دادن ملک توسط متصالح).
  • هر گونه مدرکی که نشان دهنده اماره و قرینه بر وقوع صلح باشد.
• وکالت نامه وکیل (در صورت استفاده از وکیل).

نحوه نگارش دادخواست اثبات صلح نامه عادی (راهنمای عملی)

نگارش یک دادخواست حقوقی، به ویژه دادخواست اثبات صلح نامه عادی، نیازمند دقت و رعایت ساختار قانونی است. دادخواست باید به گونه ای تنظیم شود که ادعای خواهان را به روشنی، با استناد به قوانین و دلایل کافی، برای دادگاه تبیین کند.

ساختار کلی دادخواست

یک دادخواست استاندارد، شامل بخش های مختلفی است که هر یک اطلاعات خاصی را در بر می گیرد:

1. مشخصات خواهان: نام، نام خانوادگی، نام پدر، کد ملی، شماره شناسنامه، تاریخ تولد، شغل، نشانی دقیق و در صورت داشتن وکیل، مشخصات وکیل.
2. مشخصات خوانده: نام، نام خانوادگی، نام پدر، کد ملی (در صورت اطلاع)، نشانی دقیق. اگر خوانده ورثه هستند، باید مشخصات تمامی ورثه یا وکیل آن ها ذکر شود.
3. وکیل یا نماینده قانونی: در صورت داشتن وکیل، مشخصات وی.
4. خواسته: بیان دقیق و صریح آنچه از دادگاه مطالبه می شود.
5. شرح خواسته: توضیح جامع و شفاف وقایع، چگونگی انعقاد صلح نامه، مفاد آن، علت نیاز به اثبات و درخواست از دادگاه.
6. دلایل و مستندات: لیست کردن تمامی ادله اثبات دعوی به صورت مشخص.
7. ضمائم: لیست مدارکی که به دادخواست پیوست شده اند.

بخش خواسته

بخش خواسته باید با دقت و صراحت کامل نوشته شود، زیرا مبنای رسیدگی دادگاه و صدور حکم خواهد بود. برای دعوای اثبات صلح نامه عادی، خواسته معمولاً شامل موارد زیر است:

• اثبات وقوع عقد صلح: این خواسته، پایه و اساس دعواست و به معنای اثبات انعقاد و اعتبار حقوقی صلح نامه عادی است.
• تنفیذ صلح نامه عادی/عمری: پس از اثبات وقوع صلح، تنفیذ آن به معنای تأیید و اجرای آثار حقوقی آن از سوی دادگاه است.
• در صورت نیاز به ثبت رسمی مال غیرمنقول:
  • الزام خوانده به تنظیم سند رسمی ملک/مال مورد صلح.
  • در صورتی که ملک فاقد پایان کار یا صورت مجلس تفکیکی باشد، خواسته الزام به اخذ پایان کار و الزام به اخذ صورت مجلس تفکیکی نیز باید اضافه شود.
  • اگر عرصه ملک موقوفه باشد، خواسته الزام به تنظیم سند اجاره (در خصوص حق سرقفلی یا اعیانی) نیز لازم است.

بخش شرح خواسته

این بخش باید به صورت روایی و منطقی، تمام جزئیات مربوط به صلح نامه و علت طرح دعوا را بیان کند:

• **بیان وقایع: شرح دقیق و شفاف وقایع به صورت کرونولوژیک (ترتیب زمانی) از زمان انعقاد صلح نامه تا زمان طرح دعوا.
• مشخصات صلح نامه: ذکر تاریخ دقیق انعقاد صلح نامه عادی، مشخصات کامل مصالح و متصالح (خواهان و خوانده)، و مشخصات مورد صلح (نوع مال، پلاک ثبتی در صورت ملک بودن، حدود و مشخصات دیگر).
• مفاد صلح نامه: اشاره ای مختصر به مفاد اصلی صلح نامه و تعهدات طرفین.
• علت نیاز به اثبات: توضیح دقیق اینکه چرا خواهان نیاز به اثبات صلح نامه دارد. مثلاً: از آنجایی که خوانده/ورثه متوفی اقدام به انکار صلح نامه نموده و از انجام تعهدات خود سر باز می زند، و با توجه به اینکه مورد صلح یک قطعه ملک می باشد و جهت ثبت رسمی و انتقال سند نیاز به تأیید قضایی دارد، این دادخواست تقدیم می گردد.
• ذکر تلاش های صورت گرفته: اگر تلاش هایی برای حل و فصل مسالمت آمیز اختلاف صورت گرفته، به اختصار ذکر شود.

بخش دلایل و مستندات

در این بخش، تمامی ادله اثبات دعوی که در بخش های قبلی توضیح داده شد، به صورت دقیق و قانونی لیست می شوند. ذکر شماره و تاریخ اسناد، نام شهود (در صورت لزوم)، و نوع اماره ها ضروری است:

• صلح نامه عادی مورخ …
• استماع شهادت شهود (با ذکر نام یا مشخصات در صورت نیاز).
• تحقیق محلی و معاینه محل (در مورد املاک).
• اقرار خوانده (در صورت وجود اقرارنامه کتبی یا ادعای اقرار شفاهی).
• کارشناسی خط و امضا.
• تصویر مصدق گواهی حصر وراثت (در صورت فوت یکی از طرفین).
• فیش های واریزی و سایر اسناد مالی.
• سایر قرائن و امارات قضایی (با ذکر دلیل).

نمونه کامل و قابل ویرایش دادخواست اثبات صلح نامه عادی

در این بخش، دو نمونه دادخواست برای اثبات صلح نامه عادی ارائه می شود. نمونه اول به موضوع املاک و نیاز به تنظیم سند رسمی می پردازد که پیچیدگی های بیشتری دارد، و نمونه دوم مربوط به اموال منقول یا مواردی است که صرفاً اثبات وقوع عقد صلح کفایت می کند.

نمونه ۱: دادخواست اثبات صلح نامه عادی ملک و تنفیذ آن به انضمام الزام به تنظیم سند رسمی

این نمونه دادخواست برای مواردی است که صلح نامه عادی مربوط به مال غیرمنقول (مانند زمین یا خانه) است و خواهان علاوه بر اثبات و تنفیذ صلح نامه، خواستار الزام خوانده به تنظیم سند رسمی نیز می باشد. در صورت وجود، سایر خواسته های مرتبط مانند اخذ پایان کار یا صورت مجلس تفکیکی نیز باید قید شود.

بسمه تعالی

خواهان:

• نام و نام خانوادگی: [نام خواهان]
• نام پدر: [نام پدر خواهان]
• کد ملی: [کد ملی خواهان]
• نشانی: [نشانی کامل خواهان]

خوانده:

• نام و نام خانوادگی: [نام خوانده/خواندگان] (در صورت ورثه بودن، نام تمامی وراث با ذکر رابطه وراثتی)
• نام پدر: [نام پدر خوانده/خواندگان]
• کد ملی: [کد ملی خوانده/خواندگان]
• نشانی: [نشانی کامل خوانده/خواندگان]

وکیل/نماینده قانونی: [در صورت وجود: نام و نام خانوادگی وکیل، نشانی، شماره پروانه]

خواسته:

۱. صدور حکم مبنی بر اثبات وقوع عقد صلح عادی/عمری مورخ [تاریخ صلح نامه]، به شماره [شماره (در صورت وجود)]، موضوع [مشخصات کامل مال غیرمنقول مورد صلح، شامل پلاک ثبتی، بخش، مساحت و آدرس دقیق] فی مابین [نام مصالح] (مورث/خوانده) و اینجانب [نام متصالح/خواهان].

۲. صدور حکم به تنفیذ و تأیید آثار حقوقی صلح نامه عادی/عمری فوق الذکر.

۳. صدور حکم به محکومیت خوانده/خواندگان به تحویل و تسلیم مال مورد صلح [مشخصات مال].

۴. صدور حکم به محکومیت خوانده/خواندگان به اخذ پایان کار (در صورت نیاز و عدم وجود پایان کار).

۵. صدور حکم به محکومیت خوانده/خواندگان به اخذ صورت مجلس تفکیکی (در صورت نیاز و عدم وجود).

۶. صدور حکم به محکومیت خوانده/خواندگان به حضور در دفتر اسناد رسمی و تنظیم سند رسمی انتقال ملک [مشخصات ملک] به نام اینجانب (خواهان) به موجب صلح نامه عادی مورخ [تاریخ صلح نامه].

۷. [در صورتی که عرصه ملک وقفی باشد]: صدور حکم به محکومیت خوانده ردیف [شماره] (متولی موقوفه یا اداره اوقاف) به تنظیم سند رسمی اجاره عرصه و انتقال منافع به نام اینجانب.

۸. مطالبه کلیه خسارات دادرسی شامل هزینه دادرسی، حق الوکاله وکیل (در صورت داشتن وکیل) و هزینه های کارشناسی.

شرح خواسته:

با عرض سلام و احترام، به استحضار ریاست محترم دادگاه می رساند:

1. اینجانب (خواهان) به موجب یک فقره صلح نامه عادی مورخ [تاریخ دقیق صلح نامه]، [مشخصات کامل مال مورد صلح، به عنوان مثال: شش دانگ یک باب آپارتمان مسکونی به پلاک ثبتی [شماره پلاک] فرعی از [شماره پلاک] اصلی واقع در بخش [شماره بخش] ثبتی [نام شهر] به مساحت [متراژ] متر مربع به آدرس [آدرس دقیق]] را از مرحوم/آقای/خانم [نام مصالح] (مورث/خوانده ردیف اول) به صورت صلح عادی/عمری دریافت نموده ام.
2. مفاد صلح نامه مذکور شامل [خلاصه مفاد اصلی صلح نامه، مثلاً: انتقال کامل مالکیت پس از فوت مصالح، یا انتقال قطعی مالکیت با تعیین عوض یا مجاناً] بوده و تمامی شرایط صحت عقد صلح در زمان انعقاد رعایت شده است.
3. متأسفانه، پس از فوت مصالح محترم در تاریخ [تاریخ فوت] و به رغم اعتبار قانونی صلح نامه عادی، خوانده/خواندگان محترم (ورثه مرحوم [نام مصالح] یا خود مصالح در صورت انکار) مفاد صلح نامه را نپذیرفته و از اجرای تعهدات قانونی خود، از جمله تحویل مورد صلح و حضور در دفتر اسناد رسمی جهت تنظیم سند رسمی انتقال، خودداری می نمایند.
4. با توجه به اینکه مورد صلح، مال غیرمنقول بوده و بر اساس مواد ۴۷ و ۴۸ قانون ثبت اسناد و املاک، نقل و انتقال رسمی آن تنها با سند رسمی امکان پذیر است، اثبات صحت و تنفیذ صلح نامه عادی در دادگاه و سپس الزام خواندگان به تنظیم سند رسمی ضروری است.
5. همچنین، [در صورت نیاز به پایان کار یا تفکیک]: با توجه به اینکه ملک فاقد پایان کار / صورت مجلس تفکیکی می باشد، الزام خواندگان به اخذ پایان کار / صورت مجلس تفکیکی، مقدمه لازم برای تنظیم سند رسمی است. [در صورت وقفی بودن عرصه]: و همچنین عرصه ملک مذکور وقفی بوده و تنظیم سند رسمی اجاره عرصه و انتقال منافع آن به نام اینجانب از سوی متولی موقوفه (خوانده ردیف […] ) لازم است.
6. لذا با تقدیم این دادخواست و با استناد به دلایل و مستندات پیوست، از محضر محترم دادگاه تقاضای رسیدگی و صدور حکم به شرح ستون خواسته را استدعا دارم.

دلایل و مستندات:

• تصویر مصدق صلح نامه عادی مورخ [تاریخ صلح نامه]
• تصویر مصدق گواهی حصر وراثت شماره [شماره] مورخ [تاریخ] (در صورت فوت مصالح)
• تصویر مصدق شناسنامه و کارت ملی خواهان
• تصویر مصدق [سایر مدارک پشتیبان مانند فیش واریزی، رسید، سند مالکیت قبلی، قراردادهای مرتبط]
• شهادت شهود (در صورت نیاز و ارجاع دادگاه)
• تحقیق و معاینه محلی (در صورت نیاز و ارجاع دادگاه)
• درخواست ارجاع امر به کارشناسی خط و امضا (در صورت انکار یا تردید)
• [در صورت داشتن وکیل]: وکالت نامه وکیل

با سپاس و تجدید احترام
امضای خواهان/وکیل خواهان
تاریخ:

نمونه ۲: دادخواست اثبات وقوع عقد صلح (در مورد اموال منقول یا بدون نیاز به سند رسمی ملک)

این نمونه برای مواردی است که مورد صلح، مال منقول (مانند خودرو، سهام، وجه نقد) یا حقی است که نیازی به ثبت رسمی در دفاتر املاک ندارد و خواهان صرفاً اثبات و تنفیذ وقوع عقد صلح را مطالبه می کند.

بسمه تعالی

خواهان:

• نام و نام خانوادگی: [نام خواهان]
• نام پدر: [نام پدر خواهان]
• کد ملی: [کد ملی خواهان]
• نشانی: [نشانی کامل خواهان]

خوانده:

• نام و نام خانوادگی: [نام خوانده/خواندگان]
• نام پدر: [نام پدر خوانده/خواندگان]
• کد ملی: [کد ملی خوانده/خواندگان]
• نشانی: [نشانی کامل خوانده/خواندگان]

وکیل/نماینده قانونی: [در صورت وجود: نام و نام خانوادگی وکیل، نشانی، شماره پروانه]

خواسته:

۱. صدور حکم مبنی بر اثبات وقوع عقد صلح عادی مورخ [تاریخ صلح نامه]، موضوع [مشخصات کامل مال منقول یا حق مورد صلح، به عنوان مثال: یک دستگاه خودروی سواری پراید مدل X سال Y، شماره موتور Z، شماره شاسی W] فی مابین [نام مصالح] (مورث/خوانده) و اینجانب [نام متصالح/خواهان].

۲. صدور حکم به تنفیذ و تأیید آثار حقوقی صلح نامه عادی فوق الذکر.

۳. صدور حکم به محکومیت خوانده/خواندگان به تحویل و تسلیم مال مورد صلح/انجام تعهدات ناشی از صلح.

۴. مطالبه کلیه خسارات دادرسی شامل هزینه دادرسی، حق الوکاله وکیل (در صورت داشتن وکیل) و هزینه های کارشناسی.

شرح خواسته:

با عرض سلام و احترام، به استحضار ریاست محترم دادگاه می رساند:

1. اینجانب (خواهان) به موجب یک فقره صلح نامه عادی مورخ [تاریخ دقیق صلح نامه]، [مشخصات کامل مال یا حق مورد صلح، به عنوان مثال: تمامی سهام و حقوق خود در شرکت الف، یا مبلغ یک میلیارد ریال وجه نقد] را از آقای/خانم [نام مصالح] (خوانده ردیف اول) به صورت صلح عادی/بلاعوض/معوض دریافت نموده ام.
2. صلح نامه مذکور به صورت کتبی تنظیم و به امضای طرفین رسیده و تمامی شرایط قانونی صحت عقد صلح در آن رعایت شده است.
3. متأسفانه، خوانده محترم به رغم انعقاد صلح نامه و آگاهی کامل از مفاد آن، اقدام به انکار وقوع عقد صلح نموده و از ایفای تعهدات خویش، از جمله تحویل مال مورد صلح / انجام اقدامات لازم برای انتقال سهام / پرداخت وجه مورد توافق، خودداری می نماید.
4. با توجه به اینکه صلح نامه عادی مزبور، تنها سند موجود برای اثبات مالکیت/حق اینجانب است و با انکار خوانده، ادامه بهره مندی از حقوق خود دچار چالش شده ام، طرح این دعوا جهت اثبات و تنفیذ آن ضروری می باشد.
5. لذا با تقدیم این دادخواست و با استناد به دلایل و مستندات پیوست، از محضر محترم دادگاه تقاضای رسیدگی و صدور حکم به شرح ستون خواسته را استدعا دارم.

دلایل و مستندات:

• تصویر مصدق صلح نامه عادی مورخ [تاریخ صلح نامه]
• تصویر مصدق شناسنامه و کارت ملی خواهان
• تصویر مصدق [سایر مدارک پشتیبان مانند فیش واریزی، رسید، سند مالکیت قبلی (در صورت لزوم)، مکاتبات مرتبط، گواهی نقل و انتقال سهام و …]
• شهادت شهود (در صورت نیاز و ارجاع دادگاه)
• درخواست ارجاع امر به کارشناسی خط و امضا (در صورت انکار یا تردید)
• [در صورت داشتن وکیل]: وکالت نامه وکیل

با سپاس و تجدید احترام
امضای خواهان/وکیل خواهان
تاریخ:

جمع بندی و نتیجه گیری

اثبات صلح نامه عادی در مراجع قضایی، فرآیندی حقوقی است که با هدف اعتبارسنجی و تنفیذ یک توافق غیررسمی انجام می گیرد. پیچیدگی های این دعوا، به ویژه در مورد اموال غیرمنقول که نیازمند ثبت رسمی هستند و الزام به رعایت مواد ۴۷ و ۴۸ قانون ثبت را به همراه دارد، بر ضرورت دقت و آگاهی تأکید می کند. از شناسایی صحیح خواهان و خوانده و تعیین صلاحیت دادگاه گرفته تا جمع آوری ادله کافی و نگارش دقیق دادخواست، هر گام می تواند در سرنوشت پرونده مؤثر باشد.

صلح نامه های عادی، اگرچه در بدو امر به دلیل سادگی در تنظیم مورد اقبال قرار می گیرند، اما در صورت بروز اختلاف یا نیاز به اقدامات رسمی، می توانند چالش برانگیز شوند. در چنین مواردی، بهره گیری از دانش و تجربه یک وکیل متخصص در امور قراردادها و دعاوی ملکی، می تواند شانس موفقیت در پرونده را به میزان قابل توجهی افزایش دهد. وکلای مجرب با تسلط بر جزئیات قانونی و رویه قضایی، قادر خواهند بود بهترین استراتژی را برای اثبات و تنفیذ صلح نامه شما تدوین و به اجرا بگذارند و از بروز خطاهای احتمالی در طول فرآیند دادرسی جلوگیری نمایند.